dinsdag 30 december 2014

Mijn dwang in de laatste dagen van het jaar

Eigenlijk wel ingewikkeld voor iemand die geen dwang heeft.
(Ik schrijf dwang i.p.v. OCD of OCS omdat ik dat wat 'liever' vind klinken)




We hebben namelijk net de kerstdagen gehad (Sinterklaas en Sint-Maarten) en nu komt dan nog de jaarwisseling nog.
Dit zijn allemaal dagen waarop mijn dwang anders is. Het is wel hetzelfde, maar het heeft een andere 'na' smaak.

Wat bedoel ik nu met 'na' smaak ?
Als ik dwang dan zit er een bedoeling aan vast. Ik moet mijn 'dwang' handeling of de 'voor' dwang (ik dwang nl ook al op voorhand, zodat ik de handeling niet hoef uit te voeren) precies goed uitvoeren.
Als ik mijn dwang niet goed uitvoer dan zit er een gedachte aan vast.

Het kan zijn dat er iemand dood gaat, een ernstige ziekte krijgt, mishandelt wordt of misbruikt.
Dit zijn bij mij de gangbare gedachten die bij mij de dwang geven.

Als ik mijn dwang goed uitvoer dan is alles ok. Tot de volgende dwang. (daar kan een paar minuten tussen zitten of soms gelijk alweer.

Waarom heb ik deze dagen (kerst etc.) er meer last van dan anders ?




Dat komt hierdoor.

Als ik een dwang niet goed uitvoer dan heb ik normaal nog een week om de dwang weer goed uit te voeren. En dan hopelijk dat er in tussen niets gebeurt zoals hierboven geschreven. (ziekte, dood bv)
Dan bewaar ik mijn 'dwangen' en moet ze binnen een week, of maand, opnieuw uitvoeren.
En ondertussen zenuwachtig omdat ik bang ben dat er intussen wat gebeurt.

Bij deze dagen is het zo dat ik de dwang gelijk goed moet doen omdat ik anders een heel jaar moet wachten tot het weer kerst etc. is, om de dwang goed uit te voeren.
Dan moet ik de dwang onthouden en als er wat engs gebeurd in dat hele jaar, dan kan het alleen maar zijn (in mijn beleving) dat het komt doordat ík de dwang niet goed heb uitgevoerd.

dinsdag 16 december 2014

En hoe gaat het nu dan ?

Dat is een lange tijd geleden dat ik wat geschreven heb. Het word dus tijd om eens bij te schrijven.

Ten eerste heb ik afscheid moeten nemen van mijn psychiater.
Maar daarover in een ander logje.

We hebben een lange mooie zomer gehad en eindelijk is de herfst weer gekomen. Waarom schrijf ik dit ? Grin, want de herfst is al bijna weer voorbij.
Nou, ik was eerlijk gezegd wel blij dat de zomer weer voorbij was, want ik werd er een beetje zat van.
Ik wilde weer een lange broek aan, kaarsjes aan, lichtjes aan. Ik vind het heerlijk dat het weer vroeg donker is.
Ik wilde regen, wind en kou.
Ik vind het heerlijk.

Het mag voor mij het hele jaar door vroeg donker zijn. Heerlijk.
Ik ben 2 keer op vakantie in Venezuela geweest en daar was het precies om 06.00 licht en om 18.00 uur donker. Zalig, iedere dag maar weer.
Dan lag ik om kwart voor 6 nog in het zwembad, in de volle zon, en precies een kwartier later, donker !

Toen was ik ook nog niet 'ziek' hoor. Toen vond ik alles nog geweldig.

Nu vind ik licht moeilijk. Ik heb het liefste de hele dag door de gordijnen dicht.
Voor mijn konijnen en mijn kat doe ik wel de gordijnen open overdag. Om hun het idee te geven dat er toch een soort van dag en nacht is. Ik kan ze toch niet altijd in het donker laten leven nietwaar ?

Dus overdag zit ik niet in de kamer. Alleen als de thuiszorg er is.
Ik heb me verplicht gesteld om tegenwoordig, als ze er is, het licht aan te doen want dat deed ik ook nooit.
Overdag ben ik in de slaapkamer. Mijn gordijnen komen ook nooit open dus.