In de gang kwam ik mijn vorige psychiater tegen. Ik zei dat ik haar nog steeds miste. Ze vond dat ik er goed uitzag.
Hmmm, wat moet ik daar nu mee ?
Dat zei ik ook tegen haar, waarop ze antwoorde dat ik dat maar voor kennisgeving aan moest nemen. Mja, wel lief gezegd.
Nu 's avonds kijk ik terug en vond ik het eigenlijk een verwarrend gesprek. Zij vond ook dat ik heen en weer ging en vele dingen vertelde.
Dit is de eerste psychiater die dieper op de dingen ingaat. Dat had ik al eerder gemerkt, maar vandaag was het zelfs vervelend. Ze vroeg na over dingen waar ik niet over wilde praten. En over dingen waarvan ik het niet nodig vond om over uit te wijden.
Ik wil liever gewoon een pilletje die me beter maakt.
Maar ja, daar zijn psychiaters niet dol op. Ik ben nog nooit een psychiater tegengekomen die 'graag' medicijnen uitgeeft.
Waar hebben we het allemaal over gehad ? Nou , grin, dat wil ik dus ook niet eens opschrijven.
Maar in ieder geval ook over het euvel van wel therapie/ geen therapie.
Van, 'Wat wil ik ?'
Tot, 'Wat willen jullie ?'
Ik vind dat ik in het verleden zelf al genoeg heb uitgezocht voor therapieën medicatie etc. Ik ben er een beetje zat van dat ik steeds degene was die dingen uit moest zoeken. Zelfs in mijn laatste opname (lang geleden) had ik een psychiater i.o. die tegen mij zei dat ik zelf maar even op internet moest zoeken naar medicijnen, en dat kon zij er dan wel over nadenken. Of over therapieën. Want daar wist ze niks van. Zal ik haar naam even hier noemen ? Nou, doe maar niet.
Maar deze dingen zijn uit het 'verleden'. (zie mijn vorig blog/weblog)
Dus ik vind dat zij maar eens moeten uitzoeken wat goed voor mij is.
Als eerste vond zij dat ik mss maar eens aan de slag moest met die dingen waar ik niet over wil(de) praten.
****
'Ik zie een traan', zei ze. (er waren 2 tranen, maar goed)
'Wat maakt je zo verdrietig ?' (die situatie met mijn moeder is zeer zwaar)
Maar, ik wil er liever niet over praten. Dan moet ik huilen !
****
Gewoon eens dieper op mijn 'problemen' ingaan. Of zoiets, haha. (sarcastisch lachje)
Met iemand anders, met een psycholoog ofzo.
Ik zei dat we ook vorig jaar EMDR probeerden maar dat me dat ook niet lukte. Dat ik na één gesprek al zo van slag was dat ik er zelfs drie-kwart jaar last van heb gehad. Uiteindelijk na die tijd is het wel beter geworden. Over die 'situatie kan ik rustiger nadenken, en ik denk er ok niet meer iedere dag aan. (geloof ik eigenlijk)
Dus eigenlijk heb ik van dat éne gesprek, veel na last gehad (ca. 9 maanden), maar ben er uiteindelijk wel beter van geworden.
Dus mss is het een optie.
Verder kwam natuurlijk ook mijn 'dwang' even ter sprake.
Ik heb nog steeds niet het gevoel dat ik daarin serieus genomen wordt. Ach ja, als je al 33 jaar 'dwangt', waarom wil je dan nog therapie ????
Nou DAAROM.
Maja.
Maar dus over het 'behandelings- gebeuren. Ze wilt me heus wel doorsturen naar de angst- en dwang- poli. Maar het probleem is dat ze me eerder al hebben afgewezen omdat ik toen (nog) niet stabiel was.
En ondertussen zijn er 2 opnames geweest (laatste was 5 jaar geleden, hallo !) HALLO !
HALLO !!!!
(Ja, ik vind K3 zo leuk, even terzijde)
