Vandaag kwam de thuiszorg

Ja, vandaag kwam de thuiszorg. Dus ik vertelde wat de psychiater had verteld.
Dat had ze al gehoord.
Ze had al meerdere malen contact opgenomen met de GGZ.

Dus huilen en huilen. Ik zei dat ik het toch niet red met maar nog geen 2 uur thuiszorg in de week.
Dat weet zij ook wel.
Ik zei ook dat als de zorgverzekering erachter komt dat mijn oefentherapeute ook met mij buiten wandelt omdat ik zo bang ben om buiten te zijn en zo beweging te weinig heb maar dat samen met haar nog wel een beetje lukt, dat ze dat niet meer vergoeden omdat de GGZ dat eigenlijk moet doen. ZIJ zeggen toch dat ze voor de geestelijke zorg zijn ?
Waarom helpen zij me niet met mijn angsten ?

Ik ben de GGZ Groningen zó zat.

Ze zei dat ik toch maar weer contact op moest nemen met de GGZ vandaar mijn email aan de psychologe die ik hieronder plaats.

Ik had dus ook al snel hoofdpijn en had eigenlijk naar het activiteitencentrum willen gaan om weer een beetje te wennen. Maar daar ben ik vrijdag ook al geweest en was na 5 minuten weer weg. Het was me veel te druk ondanks dat er alleen maar 1 patient in de ruimte zat en ik alleen maar met haar gesproken had.

Ik ben natuurlijk ook niks meer gewend maar dit gaat al 2 jaar zo. En dat was al eerder dan deze kwestie allemaal zo liep. Of loopte of liepte.

Ja, ik maak er maar een grapje van.

Nou het is helemaal geen grapje.

We hebben eerst gepraat en daarna af gewassen, dat lukt me niet meer alleen.
Terwijl dat vroeger mijn grootste hobby was. Mijn moeder zei altijd, en dat is heeeeeeeel lang geleden in de tijd dat er nog nauwelijks afwasmachines waren, dat zij een eigen afwasmachine had.

Oooooooooh, wat luxe, zeiden de mensen altijd.
Ja, zei mijn moeder, dat is mijn dochter, haha.

En ook als ik bij anderen was ging ik ook altijd afwassen. Als ik een afwasje zag staan kon ik me niet inhouden.
Lekker met mijn handen in het water en spelen maar.

 

Maar dat is nou wel wat anders. Zelfs douchen deed ik iedere dag. Maar nu nog maar 2 keer in de week. Dat kost me ook te veel stress in mijn hoofd.

 

Daarna is zij gaan stofzuigen en ben ik met de was bezig gegaan. Er lag al weer heel wat.

Zomaar mijn CIZ indicatie veranderd

Veranderen ze zomaar mijn CIZ indicatie bij de GGZ.

Zijn ze van lotje getikt ?

Opeens hoorde ik dat ik nog niet eens meer 2 uur begeleiding thuis per week kreeg. Van de 5 uur die ik had.
Zelfs mijn thuiszorg vindt het niet normaal.
Zij zegt ook dat ik het wel nodig heb.

In mijn opname is dat allemaal geregeld. Daar hebben ze al niet eens aan voldaan.
Dat was in 2010 en de indicatie was al van 2009 tot en met 2014.
In 2010 moest al mijn huiskamer leeg omdat mijn vloer vervangen moet worden. Dat lukt me niet in mijn eentje. We zijn al 2,5 jaar verder en er is nog niks veranderd. Mijn huiskamer staat nog steeds vol met spullen. Maar mijn kamer moet nog wel leeg en het liefst nog wel dit jaar. Zo als ik me nu voel zal dat dit jaar ook niet gebeuren.
Straks zak ik door mijn vloer heen.

Zonder de thuiszorg lukt het me niet om mijn huishouden te doen. Zelfs de afwas lukt me niet in mijn eentje. En de was ook niet.
Wat eigenlijk wel ?
Ja, ik kan voor mijn dieren zorgen. Met moeite maar daar heb ik nog de energie voor. Dat moet ook wel.

Bovendien had ik ook nog 16 uur activiteitenbegeleiding. Die ik niet meer vol kon houden omdat het me daar te druk was. Bovendien zou ik dat moeten hebben in een groep met maximaal 5personen.
Die prikkels zijn me te veel. Dan lig ik al om 5 uur te slapen tot de volgende dag. Met vele nachtmerries.

Naar de cesar-therapeut geweest en weer zo'n hoofdpijn

29-3

Vandaag weer naar de cesar-therapeute geweest.
Ik ga daar al sinds mei vorig jaar heen omdat ik na 2 keer een leuk rolschaats rondje mijn rug te veel belast heb. Hij gaat vaak vast zitten en doe daar oefeningen en thuis.
Nu zit hij niet meer zo vaak vast. Soms sta ik even gebukt en ja hoor, lol, sta ik weer vast. Kan ik niet meer omhoog komen, en eigenlijk is dat wel grappig.
Dus rolschaatsen heb ik niet meer gedaan.

 

Ook heb ik vorig jaar zomer ongeveer 5 maanden achter elkaar zonder een dag rust, hoofdpijn gehad, gepaard met mega misselijkheid. Toen heb ik een tijdje dry-needling fysiotherapie gehad en werd het minder tot het ophield.

Maar dat deed zo'n pijn dat ik er eindelijk mee opgehouden ben. En ook vond ik het niet zo fijn dat ik bij een man zat. Ik hou er niet zo van dat iemand aan me zit.
Wat leed binnen korte tijd weer tot hoofdpijn. Wat ook niet meehielp was dat ik een tijdje daarna met nieuwe medicijnen begon en de bijwerkingen hoofdpijn gaven.

Na een week was de hoofdpijn weer in de hand.

Dat duurde niet lang want de hoofdpijn was snel weer terug. Vooral de misselijkheid vind ik vreselijk. Dan moet ik op bed liggen, maar dat doe ik toch al door mijn ziekte, maar dan zelfs 's avonds en kan ik niet eten.
Toen heb ik besloten om bij de collega van mijn cesar-therapeute stoelmassage te doen.

Maar dat was niet zo'n succes.
Het was een hele fijne mevrouw en ze was heel aardig. En begreep dat ik niet zo goed tegen veranderingen kan en aanrakingen.
Het vervelende vond ik dat de stagiere in de andere kamer bleef zitten waardoor ik niet alleen mijn verhaal kon doen. Maar ja. Ik heb dat besproken met mijn eigen therapeute en die zei dat ik dat gewoon had kunnen zeggen.

Ze ging van boven naar beneden beide kanten van mijn rug. Op zich was het wel fijn maar toch vond ik het eng. Ik kon me in het begin ook niet ontspannen maar dat lukte me later wel.

Ze vroeg of ik het eerst met mijn eigen therapeute wou bespreken of ik een nieuwe afspraak wou hebben of dat ik toch een nieuwe afspraak wilde maken. Dat heb ik gedaan.

Maar naarmate de tijd verstreek werd ik er steeds meer zenuwachtig van en heb ik uiteindelijk op de dag zelf toch maar afgebeld.