Vandaag kwam de thuiszorg

Ja, vandaag kwam de thuiszorg. Dus ik vertelde wat de psychiater had verteld.
Dat had ze al gehoord.
Ze had al meerdere malen contact opgenomen met de GGZ.

Dus huilen en huilen. Ik zei dat ik het toch niet red met maar nog geen 2 uur thuiszorg in de week.
Dat weet zij ook wel.
Ik zei ook dat als de zorgverzekering erachter komt dat mijn oefentherapeute ook met mij buiten wandelt omdat ik zo bang ben om buiten te zijn en zo beweging te weinig heb maar dat samen met haar nog wel een beetje lukt, dat ze dat niet meer vergoeden omdat de GGZ dat eigenlijk moet doen. ZIJ zeggen toch dat ze voor de geestelijke zorg zijn ?
Waarom helpen zij me niet met mijn angsten ?

Ik ben de GGZ Groningen zó zat.

Ze zei dat ik toch maar weer contact op moest nemen met de GGZ vandaar mijn email aan de psychologe die ik hieronder plaats.

Ik had dus ook al snel hoofdpijn en had eigenlijk naar het activiteitencentrum willen gaan om weer een beetje te wennen. Maar daar ben ik vrijdag ook al geweest en was na 5 minuten weer weg. Het was me veel te druk ondanks dat er alleen maar 1 patient in de ruimte zat en ik alleen maar met haar gesproken had.

Ik ben natuurlijk ook niks meer gewend maar dit gaat al 2 jaar zo. En dat was al eerder dan deze kwestie allemaal zo liep. Of loopte of liepte.

Ja, ik maak er maar een grapje van.

Nou het is helemaal geen grapje.

We hebben eerst gepraat en daarna af gewassen, dat lukt me niet meer alleen.
Terwijl dat vroeger mijn grootste hobby was. Mijn moeder zei altijd, en dat is heeeeeeeel lang geleden in de tijd dat er nog nauwelijks afwasmachines waren, dat zij een eigen afwasmachine had.

Oooooooooh, wat luxe, zeiden de mensen altijd.
Ja, zei mijn moeder, dat is mijn dochter, haha.

En ook als ik bij anderen was ging ik ook altijd afwassen. Als ik een afwasje zag staan kon ik me niet inhouden.
Lekker met mijn handen in het water en spelen maar.

 

Maar dat is nou wel wat anders. Zelfs douchen deed ik iedere dag. Maar nu nog maar 2 keer in de week. Dat kost me ook te veel stress in mijn hoofd.

 

Daarna is zij gaan stofzuigen en ben ik met de was bezig gegaan. Er lag al weer heel wat.

Toen was het alweer tijd voor haar om weg te gaan.

 

Ik huilen. Ik begrijp niet waarom alles zo anders gaat. Zij zei dat ik waarschijnlijk een soort van blokkade in mijn hoofd heb waardoor de dingen niet meer gaan zoals ze horen te gaan.

 

Ik ga daar volgende week met de psychiater over hebben.

 

Hier mijn mail aan de psychologe die ik vanavond geschreven heb.

 

Hoi I,

Het kan niet dat de thuiszorg met meer dan 50 % is verminderd. Ik zeg al tijden dat het eigenlijk niet eens genoeg is. Mijn huis is een zooi en al 2 jaar moet mijn kamer leeg omdat mijn vloer verrot is. Zonder dit haal ik het al niet eens. Die 1.94 uur van nu kan niet.

Bovendien wacht ik al 2,5 jaar op meer hulp. Waar ik recht op heb maar nooit krijg.

Ook zou er iemand geregeld worden die de administratie van mijn vader over zou nemen. Aangezien ik dat niet kan. Dat zou de thuiszorg ook gaan doen. Heeft het UCP nog geregeld. Maar daar is te weinig tijd voor in die 5 uur. Al tijden wacht ik op meer hulp.

En waar blijft mijn nieuwe gespreksbehandelaar ? Daar wacht ik ook al 5 maanden op.

De depressie is flink verergerd nu en ik ben het nu helemaal zat.

Vorige week ben ik 5 minuten naar het AC geweest en moest toen al weer weg omdat het me toen al te druk werd. Het is ook niet voor niks dat in mijn indicatie staat dat ik in een groep van max 5 personen activiteitenbegeleiding moest krijgen. Dit gaat al 2 jaar zo dat ik het daar te druk vind en na een half uur al weer weg moet.

Groet, Alisha.

 

Alisha.