woensdag 25 juni 2014

Waarom ? (gepest)

Een gedicht die ik geschreven heb toen ik 'gepest' ben door iemand.
Iemand die continu over mijn grens heenging terwijl ik steeds tegen haar zei dat ik het vervelend vond.


Waarom


Waarom doe je me pijn ?
Waarom loop je over me heen ?...
Waarom blijf je over mijn grenzen heengaan ?
Waarom moet ik keer op keer zeggen dat het teveel is ?

Waarom luister je niet ?

En maar blijven pushen, me steeds maar overhalen.

De koek is nu op.
Ik heb je te vaak moeten zeggen van STOP.

Geloof je me niet ?
Begrijp je me niet ?
Of ben je gewoon onwetend ?

Luister dan naar me.
Vraag aan me waarom.

Hier scheiden onze wegen.
En waarschijnlijk kom ik je nu nooit meer tegen.

Ik wil niet meer gepest.
Ik wil niet meer gekwetst.
Ik weet.
Ik ben een makkelijk slachtoffer, je kunt me altijd pakken.
maar hier houdt het op .

Het beste, Alisha

 
 
 
 
Alish

Wie voelt ? (tekst van internet)

Op internet gevonden en een beetje aangepast.


Kijk door mijn ogen, maar sluit ze niet voor me.
Luister naar wat ik zeg want ik vecht met duizenden woorden en duizend akkoorden. ...
Die me grijpen in me ziel, en een deel van mezelf sterft af als ik niet de kans krijg om m'n pijn te verwoorden.
Ik blijf hoop houden op wat gaat komen straks, want m'n leven zakt in elkaar als een gebroken hart,
en ik voel me machteloos en heb geen kracht.
Mijn stem is zacht en broos, maar dit allemaal is zo gegaan, ik koos m'n eigen route.

Niemand voelt m'n pijn, niemand begrijpt m'n woede.
Wil grote stappen maken, maar 'k heb te kleine voeten.
Kijk door mijn ogen, zie wat ik zie.
Alles om me heen gaat stuk, maar ik niet.
Dat is niets voor mij.

Ik schreeuw het maar niemand luistert.
Het lijkt alsof ik vast zit in het duister gekluisterd
Van honderdduizenden touwen, die aan me trekken.
Ik doe m'n best om positief te denken, maar ik kan me dekking niet laten zakken omdat ik constant moet vechten.

Ik zie ik zie wat jij niet ziet.
Oh, nee dit is geen soap, geen film of fictie
Maar echt een feit, geen goede maar slecht tijden, maar ik ben een echte strijder.
Maar ik geef me niet gewonnen, vecht in de ring bij elke ronde.
Vraag vergevenis na elke zonde.

Wie vergeeft mij.
 
 
 

Alisha

zondag 8 juni 2014

Mijn psychiater verlaat mij

Van de week had ik een afspraak bij mijn psychiater, altijd spannend.

En ja hoor, had ze mij wat te vertellen.
ZE GAAT WEG ! Zegt ze.

OMG, ik was helemaal van slag.

JANKEN tot en met. Ik huilde nog erger dan ik normaal al deed.
Ik was zó van slag.

Ik werd kwaad en boos en keek haar mega kwaad aan. En huilend en tranen en grienend en ga zo maar door.
'Is grienend eigenlijk een woord ?', grin.

Maar nee hoor ! DAT WIL IK NIET.
Ik heb eíndelijk, na jaaaren een psychiater die naar mij luistert, die mij serieus neemt, die mij 'steunt'.
En nu zegt ze dat ze wég gaat ?

Daar ben ik het niet mee eens.

Ik heb weinig vertrouwen in mensen.
Ik vertrouw niemand, ik vind iedereen eng.
Ik heb een pest aan mannen. En was dus blij dat ik eíndelijk weer een vrouw had.
Ik heb veel liever een vrouwelijke arts.

Waarom ? Nou gewoon.
Ik ben bang voor mannen.

Ik vertrouw ze niet.
Ze luisteren niet.
(nou ja, sommigen wel)
Ik vind ze eng.

Maja.
Psychiaters staan natuurlijk niet voor 'mannen' an sich.

Ik vond haar fijn, eh, ik vind haar fijn.

Ik wil niet dat ze weggaat.
Ik zei dat ik ga protesteren en een brief naar haar baas ga schrijven.
Niet dat dat wat zou uithalen, maar ja.

Nou draaf ik een beetje door, maar het was / is ook zo'n grote klap voor mij.

Ik heb zo'n moeite met mensen te vertrouwen. Ik doe er heel lang over om vertrouwen in iemand te krijgen. En het duurt heel lang voordat ik me 'bloot' kan geven.
En als dan iemand weg gaat, dan moet ik weer helemaal opnieuw beginnen.
En voordat ik dat voor elkaar heb zijn we weer 2 jaar verder.

Duurt dat zolang ? Jahaaa.