donderdag 20 maart 2014

Zelfdoding is wereldwijd een van de belangrijkste doodsoorzaken onder jongeren

Pesten is risicofactor voor zelfdoding




Zie artikel

Bron:

http://www.antibjz.nl/page/articles.html/_/jeugdzorg-algemeen/pesten-is-risicofactor-voor-zelfdoding-r4103?utm_source=twitterfeed&utm_medium=twitter


Enkele quotes:


Kinderen en jongeren die gepest worden denken eerder aan zelfdoding en doen eerder een zelfmoordpoging dan leeftijdsgenoten die niet worden gepest. De relatie tussen gepest worden en een hoger risico op suïcide onder jongeren werd al vermoed, maar is nu aangetoond door wetenschappers van de Universiteit Leiden.


Zelfdoding is wereldwijd een van de belangrijkste doodsoorzaken onder jongeren. Daarnaast is uit eerder onderzoek naar voren gekomen dat vijftien tot twintig procent van de adolescenten als slachtoffer, dader of beide betrokken is bij pesten.



 
 
Pesten maakt meer kapot dan je lief is !
 
 

Alisha

maandag 10 maart 2014

Mijn leven met een dwangstoornis (OCD/OCS)


Een heel klein stukje over mijn dwangstoornis.



Ja, ook heb ik een dwangstoornis, al vanaf mijn 13 jaar ongeveer.
Waarom dat gekomen is, dat weet ik niet.

Wel heb ik het jaren stil en geheim gehouden. Echter wisten mijn ouders natuurlijk allang dat er wat aan de hand was.

Maar toch, heb ik veel in het 'geheim' gedaan.






Hieronder is een filmpje die heel goed weergeeft was een OCD inhoudt.




Vanaf 1. 26 tot 4. 00 min is het heel herkenbaar. Nou ja, alles is herkenbaar.
Maar vooral deze dingen heb ik erg last van.



 

Het stukje gaat over bv het naar bed gaan.


Ten eerste over de tegels lopen.

Inderdaad hebben veel kinderen daar ook last van, maar dat wordt je vast ook aangeleerd.
Bij mij is het later teruggekomen en gebleven. Tot op de dag van vandaag.

Iedere stap die ik zet (of tenminste 8 van de 10) moet op een bepaalde manier.


 
Traplopen, teruglopen, tellen hoeveel treden, weer teruglopen, en het liefste in getallen van 4.

Deur telkens open en dicht doen, het liefst ook weer in getallen van 4.

De deur op slot doen, van slot af en weer en weer. Ga maar door.

Het lichtknopje aan en uit doen, keer op keer.

Ik ben altijd bang dat de buren dat ook steeds zien. (rood hoofd)

De gordijnen dicht en weer open doen en zo maar door.

En dan lig je nog niet eens op bed.

En dit is maar een klein stukje,
een heel klein stukje van mijn OCD.









maandag 3 maart 2014

Zelfbeschadiging, Self Injury Awareness Day, 1 maart 2014

Over zelfbeschadiging (triggerrrrrrrrrrrrrr)

 
 
Zaterdag was het Self Injury Awareness Day.
 
Dit log was ik al eerder mee begonnen te schrijven en nu de rest.
 
 
 
Als eerste schrijf ik hier geen theorie, maar geef alleen mijn eigen ervaringen.
En ja. I'm a cutter also.

 
 
 
 
 
Ten eerste is zelfbeschadiging, ook wel automutilatie géén manier om aandacht te trekken.

 
Indien dit wel zo is dan is dat een vervelende manier om hulp te vinden.



 
Dan ben je zo wanhopig dat je moet am'en voor even een beetje hulp te krijgen.
 
En is hier wat mis mee ?

Nee !

(dat heb ik geleerd uit mijn 2e opname in de psychiatrie)
 
Als je zo wanhopig bent dat je niet meer weet hoe hulp te vragen en je dit op een andere manier 'moet' doen, dan is dit triest, en zal nooit veroordeeld moeten worden.
 
IK ben nog nooit veroordeeld voor mijn wonden.
 
Wanneer am ik ?
 
In ieder geval nooit uit aandacht vragen.
De aandacht die je dan krijgt, áls je al naar de dokter gaat, komt toch langs je heen.
Dat komt niet binnen.
Dan zit ik in een dissociatie (roes) of ben ik helemaal overstuur.

Wanneer dan wel,
 
Als ik gestressed ben.
Als ik mijn emoties niet de baas kan.
Als ik afgewezen ben.
Als er ruzie is.
Als ik de schuld krijg van iets wat ik niet gedaan heb.
Als er ruzie is in mijn buurt.
Als IK veroordeeld wordt door mijn depressie.
Als ik verkeerd begrepen wordt.
 
Ga zo maar door.


Bij mij am ik door mijn emoties de baas te kunnen. Omdat ik zoveel pijn ervaar van binnen dat ik dat eruit moet hebben.
Tevens, en dat is hetzelfde, om de innerlijke pijn die zo zeer doet te overstemmen met pijn.
Ook als je geen gevoel hebt in jezelf, jezelf te pijn te doen om weer wat te voelen.
Als je zelf niet geámt hebt. Dan weet je niet wat ik bedoel.

Gelukkig maar.
Fijn is het niet.

Mijn lichaam ziet er niet meer uit.
Vooral mijn ene arm. Geen gezicht meer.
Daar heb ik ook altijd wat overheen als ik bij familie of kinderen ben.
Andere mensen ? Die moeten er maar mee dealen.
Ik moet er ook mee dealen.

Mijn littekens staan voor veel pijn.
Die ik alleen kon overwinnen door mezelf pijn te doen.

Mijn littekens staan voor veel pijn.
Maar...............

Ik bén mijn littekens niet.
Maar........... mijn littekens zijn wél een deel van mij.
 
 


 
Mijn manieren ?
 
Het begon 'simpel', gewoon met krassen, slaan
Daarna ben ik er ook 9 jaar vanaf geweest.
 
Na problemen, ehem, met mijn leidinggevende, die de ene dag dit zei en 2 dagen later dat zei, is het weer begonnen.
 
Daarna was het hek van de dam.
Tenminste nadat ik mijn werk kwijtraakte door stigma's.
Hierover heb ik geen zin om te schrijven want ze hebben me kapot gemaakt. Leugens verspreid etc.
terwijl ik tot het laatste moment mijn werk goed uitvoerde.
 
Mijn zelfbeschadiging verliep geleidelijk aan naar snijden.
 
 


Dit ben ik niet. Bij mij is het toch nog erger.
Lelijk.