De link staat onder dit log.
Ik ben namelijk chronisch suïcidaal.
En dat wil niet zeggen dat ik steeds bezig ben me van het leven te beroven.
Wel nee !
Maar dat ik wel een soort van doodswens heb.
En niet echt van 'Ik wil dood !'
Nee!
Juist van 'Ik wil leven !'
Maar sommige mensen (ik heb geen aantallen, ik heb geen statistieken) vinden het leven erg zwaar.
Soms zó zwaar dat ze het liefste dood willen zijn.
Of misschien niet eens dood. Maar rust.
En dat is zo belangrijk.
Als je aldoor maar aan het strijden bent wil je wel eens rust.
Dat heb ik ook.
Je kunt rust krijgen na bv een druk feestje, na een heerlijke dag werken. Dan kom je thuis en je hoeft even lekker niets. Maar als je zoals ik bent dan heb je geen moment rust in je hoofd.
Dan wil je ook wel eens rust.
Nu bedoel ik niet dat er altijd wel wat op je te wachten valt.
Er is altijd wel een afwas, een was, boodschappen of zoiets.
Ik bedoel ook geen drukte, maar meer een gevoel van rust, even veilig zijn.
Zoals in je bed. Daarom lig ik ook zoveel in mijn bed. Lekker fijn en veilig zijn.
Maar zoals ik me herinner van toen ik nog werkte, toen kon ik zelfs in de pauze al wel tot rust komen.
Dan komt er een soort van rust over je heen. Na een drukke avonddienst in het ziekenhuis moest ik thuis altijd even bijkomen voordat ik naar bed ging omdat ik zo druk was. Iedereen herkent dit wel. Maar toch is dit anders.
De rust die ik toen pakte heb ik niet meer. Nooit meer.
Dus de rust die ik wil kan maar op 1 manier.
En dat is doodgaan.
En eerlijk gezegd vind ik dat niet eerlijk.
Want dood is definitief !
Nu is het de afgelopen jaren wel veranderd. Het is minder geworden, wat milder....
Wat minder 'aanwezig ?'
Nou ja dat ook niet. Het is er iedere dag.
Ik heb eens een verpleegkundige gehad. (mijn pb'er en tevens regieverpleegkundige van de afdeling waar ik toen opgenomen was die het volgende eens tegen mij zei:
'DOOD KAN ALTIJD NOG'
En dat is tot nu toe mijn redding geweest.
Ik kan altijd tot nu toe nog een dagje verder. Nu zelfs wel meer dan een dagje.
Langer denk ik niet, Ik bedoel ik denk niet verder dan meer dan een dag vooruit.
Ja, zo noemde mijn psychiater het twee jaar geleden.
'Je bent dus chronisch suïcidaal !'
