De nacht, liedje van Kommil Foo - Beste banaan

Kommil Foo - Beste banaan (lyric)

Kommil Foo - beste banaan

als de leeuwen slapen gaan
en heel het woud is moe
dan klim ik in m'n boom
ik brul hallo tot jan de maan
en met mijn ogen toe
strik ik nog een vlo

eenzaam is de aap die wacht
eenzaam ben ik in de nacht

lieveling ik wacht hier
ik wacht hier tot je komen zal
ik schenk je mijn beste banaan mijn lief
lieveling ik wacht hier
ik wacht hier tot je komen zal
hoe langer ik wacht hoe meer ik verlang naar jou

samen zweven door het woud
met twee aan één liaan
als tarzan en zijn jane
en toen werd alles kil en koud
daar kwam de jager aan
en ik zweef nu alleen

eenzaam is de aap die wacht
eenzaam ben ik in de nacht

lieveling ik wacht hier
ik wacht hier tot je komen zal
ik schenk je mijn beste banaan mijn lief
lieveling ik wacht hier
ik wacht hier tot je komen zal
hoe langer ik wacht hoe meer ik verlang naar jou

mijn beste banaan voor jou
lieveling ik wacht
lieveling ik wacht hier
mijn beste banaan voor jou alleen
lieveling ik wacht hier
ik wacht hier tot je komen zal
hoe langer ik wacht hoe meer ik verlang
mijn beste banaan voor jou alleen
lieveling ik wacht - ik wacht
mijn beste banaan voor jou


(c) Muziek: M. Vanhie / Tekst: Mich & Raf Walschaerts

Read more: http://www.muzikum.eu/nl/123-249-3276/kommil_foo/beste_banaan-songtekst.html#ixzz2d1JZaBOr


Alisha

Hoofdpijn

Hoofdpijn, zal ook wel niet.

There's no way,
That any day,
my headacke is
away.

 

Ja, ik heb spanningshoofdpijn sinds mijn 8e.

Soms is het perioden weg.

Maar in perioden met stress is het er weer. Soms ga ik 2 x per week naar de cesartherapeute. Ik heb er 2. 

1 voor mijn rugpijn (chronisch sinds mijn 17e) en 1 voor mijn hoofdpijn (haar collega).

 

En als mijn hoofdpijn erg erg is doet mijn rug therapeute ook mijn hoofd.

We zien per keer waar we aan werken.

Daarbij slik ik zowiezo 2 keer per dag diclofenac tegen mijn rugpijn. 150 mg. En ik heb 1 1/2 week een ander middel geprobeerd tegen de hoofdpijn.

Die werd wel minder, maar de rugpijn werd met 75 % verergerd. Dus maar weer terug naar de diclofenac. 

 

Er wordt wel gezegd dat je dat niet chronisch mag gebruiken. Ik gebruik het al jaren met een kleine tussenpoos ertussen geweest. Dat was een ramp.

Vandaar dat ik niet zonder kan.

Tevens gebruik ik bijna dagelijks zetpillen met paracetamol.

 

Ik wil graag op vakantie. Maar ik kan nauwelijks zitten. Ik lig meestal, op bed of op de bank. Of zitten op de bank in een speciale houding.

 

Zowiezo is vakantie voor mij extra spanning door mijn angsten. Maar kan ik eigenlijk zo'n vliegreis eigenlijk wel aan. ?

Ik zal het overleggen met mijn huisarts. Mss is er wat anders voor die tijd in een vliegtuig.

Tja.

 

 

Alish

Waarom ik er niet tegen kan als iemand mij een prettige dag wenst

Ik kan er absoluut niet tegen als iemand mij een prettige dag wenst.

Ik zal je uitleggen waarom.

Ten eerste kom ik nu op dit onderwerp door iemand op twitter die het daar ook vorige week over had.
'Waarom wenst iemand mij een fijne avond, terwijl ik alleen maar wil dat de avond alweer voorbij is', zei diegene. (naam zal ik niet noemen)

Ik moet er nu alweer in stilte om huilen. Niet alleen om die persoon die ik als een zeer bijzonder mens ben gaan waarderen, maar omdat ik nu eindelijk eens kwijt kan waarom IK hetzelfde ervaar.
Natuurlijk op een andere manier, ja ieder mens is verschillend. Iedere depressie, trauma of wat dan ook, is verschillend.

Sinds 1999 ben ik ziek geworden, 7 september. Door een traumatische gebeurtenis en sindsdien is geen dag meer 'leuk' geweest.

Wel 'leuke' momenten gehad.

Totdat het steeds erger werd en ik steeds meer in de hulpverlening kwam te zitten.

Ik heb nog jaren gewerkt met veel plezier, mijn werk was mijn hobby. Wel 1 a 2 van de 3 keer huilend naar huis. Van de pijn in mijn rug, nek en schouder.

Maar niks over mijn werk.
Daar gaat dit blog niet over.

Toen ik in 2005 of 6 herplaatst ben naar een afschuwelijke werkplek. En ik heb geprotesteerd met behulp van een advocaat, de UWV (die achter mij stond) en een jobcoach.
Dat heeft niet geholpen.

In 2004 ben ik door een gesprek met mijn leidinggevende, (niemand vond haar aardig) weer na 8 jaar gaan automutileren.

Triggerrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr.

Het is zwaar

Het is zwaar

Ja, het is waar
Het is allemaal ontzettend zwaar

Wat ik allemaal zie
Met mijn moeder met epilepsie

Met mijn moeder met NAH
Met mijn moeder met niet aangeboren hersenletsel

Ik hou van haar
Maar het is allemaal zo zwaar

Door haar laatste operatie in haar hoofd is ze een beetje gek geworden
Ze heeft geen grenzen meer

Ze gaat maar door
En voor ons als familie gaat mijn moeder altijd voor

We passen ons aan haar aan
Dat moet wel, anders slaat ze door

Ik hou van haar
Maar het is allemaal zo zwaar

Hoe lang kan ze nog thuis wonen ?
Nog maar kort, nog maar een jaar ?
Of voor altijd, maar hoe krijgen we dat klaar ?

Ik wil dit, ik wil dat
Opstandigheid iedere dag
Als de hulpverlening dat maar eens zag

Ze zien een ander mens
Ze zien haar hoge iq
Ze zien haar andere ik

Ze denken dat we overdrijven
Maar dat doen we niet
En ook dat doet ons veel verdriet

Soms denk ik, 'Was het maar over'
Die ziekte dan
Niet mijn moeder
Die wil ik houden zolang het kan

Soms ben ik zo kwaad op haar
Dan denk ik, 'Hou ik wel van haar ?'
Dan weet ik het niet meer
Totdat ik gekalmeerd ben
En dan weet ik het weer

Ik hou van haar
Ook al is het ontzéttend zwaar

Mijn lieve mam
Ik blijf voor je zorgen zolang het kan

© Jedidja/Kaylah

17 augustus 2013

Alish.

geen bericht

--> Sorry, was alleen even een test.

Ik weet het niet meer zo goed

Tja wat moet ik zeggen ?

Ik weet het allemaal niet meer zo goed.
Nu heb ik al een jaar geen (vaste) of echte behandelaar. Heel enkel een psychologe gesproken via de telefoon als ik mega in de sjit zat. En een aantal keren bij een psychiater.

Nu heb ik eindelijk een nieuwe behandelaar. Daar ga ik woensdag voor de tweede keer heen.
Ze zag er aardig uit. Maar zo lief als Alice, zal er nooit iemand zijn.
Dat was mijn beste en liefste behandelaar.
Bij haar kon ik mezelf zijn.

Ik moest daar weg bij PsyQ, ze zat eerst bij de GGZ maar ging over en ik ging mee. Maar daar mag je maar kortdurend heen en dus moest ik weg omdat ik langdurig hulp nodig zou hebben.

Ze zei eens tegen mij, dat ik toch wel ernstige psychiatrische problematiek heb en dat was een hele schok.
Ook zei ze dat het goed was dat ik geen kinderen had want die zouden anders bij me weggehaald worden.
Ook een hele schok.
Mijn droom was altijd wel moeder worden en toen was ik nog op een leeftijd dat dat wel erg speelde.

Nu moet ik bekennen dat de kans dat ik moeder zou worden eigenlijk niet eens mogelijk was. Psychisch en lichamelijk niet.
Dus................ eigenlijk was het ook (maar pas na jaren van verwerken) een bevrijding dat ik me daar aan over heb kunnen geven.
Op de details hoef ik niet in te gaan.

Ik denk dat de mensen die me kennen wel begrijpen waarom.

Maar moeder worden, blijft een droom.

********************

Maar wat is er aan de hand ?

Gedicht, alone ?

Alone ?

I get a funny feeling,
it comes from deep inside
I get all mad and angry,
wanting to go and hide

My doctor calles it depression,
my dad says it's just me
But the thoughts and feelings,
no one will ever be able to see

Some say I'm psycho,
some say I'm just weird.
It's like I'm a different person,
and the old me just dissappeared

I get really edgy,
I want to commit suicide real bad.
Then I get a headache,
followed by feeling sad

I wish I could get help,
I wish it would go away.
Maybe if I keep praying real hard,
it will some day.

Bron: het internet

Alisha.

PTSS zelftest, klopt bij mij niet

Ik heb een PTSS zelftest op internet gedaan.

Nieuwe update:

Ik krijg nu traumatherapie, door toch klachten door een voor mij traumatische gebeurtenis.
Eindelijk 'erkenning'.


Update: Maanden later

Toch wordt ik na gesprekken bij de GGZ opnieuw bekeken.


*******************

Let wel, ik heb géén PTSS.

Toch kwam dit uit de test.

Resultaten van uw PTSS zelftest

Uw situatie lijkt serieus zorgelijk. Wij adviseren u uw huisarts of als u medewerker van de politie bent, uw bedrijfsarts hierover te raadplegen.

U had de afgelopen week ten minste tweemaal onprettige gedachten of herinneringen aan de gebeurtenis die tegen uw zin bij u opkwamen.

De afgelopen week raakte u ten minste tweemaal van streek door herinneringen aan de gebeurtenis.

De afgelopen week vertoonde u ten minste tweemaal duidelijke lichamelijke reacties toen u herinnerd werd aan de gebeurtenis (bijvoorbeeld snelle hartslag, knoop in uw buik, zweten, duizeligheid).

U had de afgelopen week ten minste tweemaal moeilijkheden om in slaap te vallen of te blijven.

U was de afgelopen week ten minste twee maal snel geirriteerd of u had woedeaanvallen.

U kon zich de afgelopen week ten minste twee maal moeilijk concentreren.

U was zich de afgelopen week tenminste twee maal sterk bewust van mogelijke gevaren voor uzelf en anderen.


bron:

http://www.pdcentrum.nl/particulieren/zelftest_resultaat.htm

 

Wat ik wél heb. Laten we het maar gewoon op houden op borderline.

En chronisch depressief.

OCD.

Angststoornis.

Trekken van PDD-NOS

Zelfbeschadiging van krassen tot aan auto-intoxicaties toe. De laatste gelukkig 2 1/2 jaar geleden, maar een mega drang naar pillen slikken.

Dat is GEEN TS (zelfmoordpoging), geen vraag tot hulp, geen vraag om aandacht. '

Maar 'gewoon', even weg van de drukte in mijn hoofd.

 

Hier hou ik het even maar op.

 

Emotionele leeftijd gesteld op 13-14 jaar. (vorig jaar zei een psychiater zelfs op 10 jaar)

Maar daarover wel eens meer.

Ik handel nooit volgens mijn kalenderleeftijd, daar heb ik niks mee.

7-11 jaar. En 13 of 14. En 16. En boven de 55-60 of hoger.

Maar daartussen. Niks.

 

Dus wat heb ik ?

 

Geen duidelijke diagnose, waardoor ze het door zelfbeschadiging maar houden op 'borderline'.

 

 

Een verwarde Alisha.

Just be yourself, photo poem

 

 

Alisha