Ik weet niet waar dat van komt, want dat vroeg ze me.
Op dit moment weet ik niet meer zo goed waar het allemaal over ging maar ik weet wel dat ik veel te vertellen had.
Maar daar was ze niet voor. En ik moest maar weer een afspraak met I de psychologe maken om te kijken wat we daar aan gaan doen.
Ja, hallo. Ik heb dat gesprek al gehad, en dat moest ze in de groep gooien. Maar natuurlijk weer niks van gehoord.
En dat was al 2 weken daarvoor.
Ik ga echt niet weer een afspraak maken want dat had ik al gevraagd. Ik zei, 'Maak maar gelijk een afspraak.'
Maar dat wou ze niet doen.
Nou daar zakt echt je onderbroek van af.
En dan hadden ze al in november beloofd dat ik een nieuwe behandelaar zou krijgen zoals Alice, die mijn vorige en hele goede en empatische hulpverlener was.
Dus dat is goed gerekend, al een half jaar ?
En al die tijd laten ze me maar aankloten.
Ook hebben we het over de CIZ indicatie gehad. Dat ik echt niet genoeg heb aan nog geen 2 uur per week. Zij vond dat ik echt niet meer nodig had.
Zakte mijn onderbroek weer af.
Ik bleef hem maar ophouden. Of zat er geen elastiek meer in ? Of is hij te groot ?
Misschien moet ik maar een gouden onderbroek kopen.
Ook wilde ze mijn tranquilizers verminderen. Ik zei dat ik dat niet wilde want dat had ik al gehad en dan wordt het steeds gillen en schreeuwen en alles kapotmaken van de stress.
Dat heb ik al gehad en dat wil ik niet meer.
Dus ik ging weer mega gestressed naar huis.
Maar goed, uiteindelijk was ik zo over mijn toeren dat het weer helemaal mis ging
Het werd weer schreeuwen en met mijn fiets gooien en tegen mijn fiets aantrappen. terwijl ik zo blij ben met mijn fiets. Dus maar tegen mijn hoofd aanbeuken. Mega hard. En toen was ik zo overstuur dat ik me op de grond heb laten vallen en mijn mijn hoofd over de grond gaan schuren waardoor ik al en een dikke bult had en ook nog allemaal bloed.
Gelukkig kwamen er allemaal aardige mensen naar me toe, wel 5. En ze hielpen me. Ze vroegen wat er aan de had was en hielpen me met mijn fiets en me weer op de stoep te krijgen.
We waren tegenover de doktersdienst, maar die is overdag niet open maar het huisartsenlaboratorium zit daar wel. en daar ging iemand naar binnen om hulp te vragen. Maar ik was al iets rustiger.
Ik zei dat ik wel naar de huisarts ging om even tot rust te komen. Dus zij gebeld, ik moest eerst mee naar binnen. Iedereen even bedankt.
En gelukkig kon ik gelijk wel even langskomen.
Mijn huisarts mijn hoofd schoongemaakt en jodium erop gedaan.
Onzin want ik wist wel dat ik dat thuis er toch weer af zou halen en weer vies zou maken met modder en zo.
Ja, dat is mijn zelfbeschadiging. Omdat ik zo overstuur ben.
Verder kreeg ik ook geen hulp van haar. Dat ze even contact op zou nemen met Lentis (GGZ Groningen) over mijn hulp.
Dus thuis gelijk naar bed gegaan en 's avonds tv gekeken.
Op dinsdag heb ik gelijk een kwaaie mail naar mijn psychologe gestuurd. Waar ik ook natuurlijk nog geen bericht van heb gehad.
En een mail naar de CIZ.
Daar kreeg ik woensdag gelijk al bericht van dat ze mijn mailtjes (Ik had ze maar allemaal opgestuurd) hadden gelezen en dat ze vonden dat ik maar een formele klacht bij die instelling (ik noem het altijd inrichting) in moest dienen.
En als ik er met hun niet uit zou komen dat ik weer contact met hun op moest nemen.
En donderdag heb ik gelijk een brief geschreven naar de CIZ, moet nog even aangepast maar daar ben ik nog even niet toe in staat.
Waarin staat dat ik zelf niet die klacht in ga dienen omdat ik al vaker een klacht heb ingediend waar nooit wat mee gedaan wordt. Of je krijgt geen bericht terug, óf ze schuiven het af op iemand anders.
Dus dat ik de klacht bij hun indien en of zij mij kunnen helpen.
Dus weer een mega gestresste week.
Alisha.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten