maandag 3 juni 2013

Na 5 maanden is het weer misgegaan, automutilatie

Ja, 5 maanden zonder automutilatie (zelfbeschadiging) en eindelijk ging het weer mis.
De laatste keer was op 2e kerstavond (niet zo erg). En daarna heb ik het maanden uit kunnen stellen.
Dat wil niet zeggen dat ik er geen behoefte aan had.
Nee, vaak in de verleiding geweest. Maar er afstand aan kunnen bieden.
Vooral ook omdat na de laatste echte keer ik


Triggerrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr





Zo diep ben gegaan dat ik nog steeds een uitstraling heb van mijn arm naar mijn hand toe als ik erover heen wrijf.

Ik heb erge stress van de GGZ. Ze luisteren niet goed en wat er beloofd is na mijn opname is niet gedaan.
Als ze dit zouden weten van mijn afdeling zouden ze erg kwaad op de GGZ zijn. Omdat ze hun beloftes niet na zijn gekomen.
Ik heb de grootste indicatie van de CIZ 6. En ik heb recht op 11 tot 15 uur persoonlijke hulp en 16 uur activiteiten.
Nu kreeg ik alleen maar 5 uur thuiszorg en zelfs daar zijn ze aan het rommelen. Nu nog maar 1.94 uur. Dus niet eens meer 2 uur.

Dus, hoezo stress ?


 
 
 

Ik word er gek van.

Hier wordt ieder mens gek van.



Twee weken na een gesprek met de psychiater ging het ook al helemaal mis. Mijn kop kapot. Nou ja.

En vorige week zaterdag waren mijn ouders met vakantie gegaan. Dat is al genoeg om me zoveel stress te geven dat ik steeds zenuwachtig ben.
Ik heb ook altijd het gevoel dat wanneer ze weg zijn, ze ook echt weg zijn. Dat ze niet meer bestaan.

Ik heb eens een psychologe gehad die zei dat meerdere mensen met mijn problematiek daar last van hebben.
Dat mensen, die niet meer in beeld zijn voor mijn gevoel dan ook echt weg zijn. Dat heb ik zelfs als ze een dagje weg zijn, al is het maar naar Amsterdam of 40 km verderop.
Dat ze dan ook nooit meer teugkomen.

Dan ben ik pas weer rustig als ze thuis zijn.

Dus dat gaf me nog meer stress op.
Nu werd ik vrijdag wakker gestressed tot en met, en ik wilde snijden. Nu kon ik weer ik slaap vallen om te hopen dat ik de drang weg kon krijgen. Soms kan het ook met praten, zoals in de kliniek (wat ik meestal ook niet deed) maar waar ik wel geleerd heb om in die gevallen naar de huisarts te bellen en meestal kan ik dan even langskomen of ik ga gelijk heen. Zonder afspraak. En dan nemen ze tijd voor mij.

Dus ik werd om 10 uur weer wakker en de drang was gebleven. Dus moest ik eraan toegeven. Daarna ben ik naar het activiteitencentrum gegaan voor wat afleiding en de huisarts gebeld. Daar kon ik 12:10 terecht. Bij een andere huisarts in opleiding.

Zij was heel lief en begreep het helemaal. Dus weer meerder hechtingen. Ik vertel niet hoeveel.
Ik had al doorgegeven dat ik geen verdoving wilde. Dat willen ze me eigenlijk altijd wel geven omdat ze niet willen meewerken aan mijn automutilatie. Maar het is ook wel eens voorgekomen dat ik verdoofd werd en thuis zo'n drang naar pijn dat ik weer snee.

En mijn huid is al zo ongevoelig geworden dat ik zowiezo niet meer zoveel voel. Maar ook door de drukte in mijn hoofd. Die heeft pijn nodig om afleiding te krijgen.

Zij heeft ondertussen met mij gepraat en daar werd ik wat rustiger van.

Daarna naar huis en naar bed gegaan.
En 's avonds gefietst. Daar werd ik weer wat rustiger van.

Maja, vandaag de thuiszorg geweest en daarna had zij weer een afspraak met de GGZ, Lentis, en dat gaf me weer zoveel stress dat ik weer moest automutileren.

Triggerrrrrrrrrrrrrr.



Nu ben ik gaan branden.
Ik zeg niet hoe. Maar ik heb het in het verleden ook al gedaan maar al jaren niet meer.

Dus ik zit nu op de blaren om het zomaar te zeggen, haha.

Nee, is niet om te lachen, maja.

Alisha.

3 opmerkingen:

  1. Haaaai Alish! Of Sofie vind ik eigenlijk ook zo'n mooie naam, denk dat ik toch die maar aanhou hoor.
    Wat leuk om iets van jou te horen! Owww... ik voel me schuldig om hoe lang het duurt tegenwoordig voordat je weer iets van mij hoort. Bah. Ik heb nl. best vaak aan je gedacht, maar ja daar koop je niks voor he. Eigenlijk mag je me wel op mijn donder geven als het zo gaat; maar in ieder geval, je bent ook heel welkom op mijn blogje :) Dat is een goede prikkel voor mij om iets te doen.

    Ik heb hier al wat bijgelezen nu. Ik laat het even bezinken, kan niet altijd meteen reageren. Ik weet ook niet helemaal precies waarom. Ik ben denk ik gewoon niet zo snel, met het denken en met het formuleren van wat ik denk.
    Al kan ik wel zeggen dat ik ook zou stressen hoor, teveel onzekerheid en rare maatregelen he.
    Maar, ik kom heel snel, en dan bedoel ik ècht, terug!

    Je vroeg hoe het ging met mij... Mja, dat wisselt dus erg.
    Ik heb de meeste last van de lichamelijke klachten die ik heb door mijn ziekte, die conversiestoornis he. Dat is gewoon wat erger dan een paar jaar geleden toen ik op internet begon te bloggen en dichten.
    Ik heb daardoor vooral minder energie om mails te schrijven, te bloggen, laat staan om buiten de deur belangrijke of leuke dingen te doen. Maar goed het wisselt, en het kan ook een dag, een week, of wat langer redelijk stabiel zijn. En dan neemt meteen het schrijven en contacten leggen toe :)

    Het dichten gaat redelijk goed door, eens in de twee weken heb ik wel iets in ieder geval. Dat vind ik geweldig, want alleen door te blijven schrijven oefen je en leer je he. En dat wil ik graag... ik zou toch nog wel eens een boekje willen laten uitgeven met mijn gedichten. En om nu te zeggen dat ik er genoeg heb die goed genoeg zijn...
    Ik merk wel dat mijn gedichten heel anders zijn dan mijn eerste, dat is wel goed he?

    En verder, tja, als ik de deur uitga zorg ik wel dat ik eens iets heel leuks doe, zodat ik er even op kan teren. Laatst had mijn neefje iets leuks. Hij was afgestudeerd als... clipjesmaker zeg maar. En zijn afstudeerprojekt liet hij nu in het openbaar zien :) Hij had een heel mooi filmpje gemaakt bij een heel mooi liedje.
    Dus, in een zaaltje, of eigenlijk een kunstenaarsatelier, op een groot scherm, en allemaal medewerkers en vrienden , ouderen en jongeren erbij. Supergezellig en ik was trots op mijn neefje!

    Nou, op zo'n avond kan ik een tijdje teren :)

    En verder ben ik nu bij de bieb want ik mag geen boeken meer kopen, veel te duur. Maar de bieb is leuk en ze komen voor mij aan huis brengen.
    Heb jij eigenlijk zoiets? Zodat je iets te lezen hebt zonder dat je meteen alles moet kopen? Dat kan denk ik bij jullie ook wel.

    Tja, en toen was mijn reaktietje alweer behoorlijk lang! Sorry...

    Zodoende dus dat ik beter later verder kan gaan.
    Je hoort van me.
    Goed dat je langs kwam, dankje!

    Liefs en een roosje d'r bij, Clemens. ☼

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oeps, nu kan ik niet zien of mijn reaktie is overgekomen, omdat ie niet rechtstreeks geplaatst wordt. Maar aan de andere kant, dat gaat hier altijd wel goed.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja, ik zat net achter mijn laptop toen ik je berichtje zag. Wat jammer dat je conversiestoornis je zoveel meer klachten is gaan geven.
    En het zou super zijn om een boekje uit te geven met je gedichten. Ik zou hem meteen kopen. Ikzelf zou ook graag mijn gedichten (die ik nog steeds niet neergezet heb) willen uitgeven.
    En ik ben bezig met een blog over mijn moeder met NAH, zie de link op mijn blog. Om uiteindelijk mss ook een boek van uit te geven. Maar daar zal nog jaren werk in zitten.

    Fijn dat de bieb je de boeken thuisbrengt.

    Lief dat je ook aan mij denkt over de bieb, maar ik geloof dat ik nog wel zo'n 150-200 boeken thuis heb liggen die ik nog lezen moet, LOL.

    Ik ben nu bezig in het nieuwe boek van Laura Dekker.

    Fijn om wat van je te horen.

    Liefs, Alisha/Sofie <3

    BeantwoordenVerwijderen