Vandaag toch maar gebeld naar de huisarts om te zeggen dat ik weer triggerrrrrrrrrrrrrrrrr
geautomutileerd had maandag.
Gelukkig had ik een aan de lijn die me goed kent en die gelijk weet wat ik bedoel. Omdat het open was vond ze dat ik toch langs moest komen.
Dus 's middags langs geweest.
Stoot ik eerst nog mijn hoofd keihard tegen het plafond waar ik net wat liet vallen. LOL.
Maar deed wel hartstikke zeer en moest eerst tegen de muur staan bij te komen.
Ik had mijn fietskleren al aangedaan maar dacht als mijn hoofdpijn erger wordt moet ik maar niet meer gaan fietsen.
Bij de huisarts werd ik geholpen door P, de assistente die ik aan de lijn had.
Ook gehad over mijn hoofdpijn, maar ik was niet misselijk.
Wel heel erg gehuild. En mijn wond moest toch weer worden verzorgd.
Een brandwond zoals die van mij moet met flammazine worden ingesmeerd en dan verband eroverheen.
Toen moest ik morgen langskomen, maar ik zei dat ik dat niet wou.
Ik zei dat ik het zelf wel kon verzorgen.
Nu moet ik op vrijdag langskomen om het te laten zien. Zelfs de wondranden waren hartstikke rood.
En je kon duidelijk zien waar ik mijn pleisters gisteravond had geplakt om een gaasje vast te houden. Zo allergisch ben ik voor pleisters geworden na ze zo vaak gebruikt te hebben.
Ze zei ook dat ik toch een manier moest vinden om ermee te stoppen. Maar ik weet niet hoe.
Door de GGZ wordt het genegeerd, daar zijn ze heel goed in het negeren van problemen.
En zelf heb ik gewoon zo'n pijn (fig) in mijn hoofd waardoor ik pijn moet hebben. En dan ook echte pijn.
Dus we hebben even gepraat en een afspraak voor vrijdag gemaakt.
Ik hoop dat ik dan weer iemand tref die ik tenminste ken en vertrouw.
En vertrouwen is bij mij zeer moeilijk.
Door het snotteren zat mijn neus zo dicht dat ik eerst weer naar huis ben gefietst en mijn spray heb gepakt.
Daarna toch op de fiets gestapt.
meer dan 1 uur heen en binnen 1 uur terug.
Ondertussen in Slochteren even met een echtpaar van bejaarde leeftijd gepraat. Dat was wel leuk. Zij hadden al een rit van ongeveer 40 km gedaan en moesten nu nog terug. Knap 80 km op een dag fietsen. Dat doet deze girl ze nie na.
Thuis was ik wel moe en ben op bed gaan liggen en even geslapen.
Daarna naar de winkel gegaan, eten gekocht. Maar ik moet eerlijk zeggen dat de pak koeken er wel in is gegaan maar het eten niet.
Maar ik heb wel fruit gehad. Daarna de konijnen in de tuin los gelaten en in de tuin gewerkt. En vroeg tv gaan kijken omdat ik zo moe ben.
Ik ga nu ook nog even DVD kijken en dan naar bed. Ik hoef er toch niet vroeg uit.
ALHOEWEL.
Mijn kat maat me altijd rond 5 uur wakker, na altijd slecht slapen, (dat heb ik al van kinds af aan), en dan wil ze naar buiten.
Maar goed,
Lekker slapen en tot schrijfs.
Lfs, Alisha.
Alisha, a struggle to be : Over een leven in de psychiatrie met wss autisme, dysthyme stoornis (chronische depressie), angststoornis, OCD, en een moeder met NAH
Hai! Nou heb ik een probleempje: ik heb een iets te lange reaktie getypt, gelukkig in Word eerst, want als je hem na lang typen wilt verzenden verdwijnt ie soms.
BeantwoordenVerwijderenMaar plakken gaat niet goed op blogspot dacht ik, dan krijg je heel rare lange reakties met veel teveel wit ertussen. (verder is Blogspot prima!)
Dus ga ik mijn reaktie gewoon even overtypen, maar aangezien ik vroeg naar bed moet omdat ik er morgen een keer vroeg uit moet, ga ik hem later vandaag (vanmiddag) overtypen. Goed?
Zie ik je dan, haha. Dat is pas daten he?
Liefs!
Clemens.
Hai! Ben ik weer :)
BeantwoordenVerwijderenOké, eerst even aansluiten bij wat we hiervoor schreven hè.
Dank je! Wat betreft het gedoe met de conversiestoornis. En ja joh, zo’n boekje is leuk, van je gedichten. Dat je er meestal niks mee verdient, tja weinig aan te doen. Maar het staat mooi in je kast, je hebt iets gemaakt. En je kunt ook eens iets opzoeken of laten zien, hoe jij je op een bepaald moment voelde. Het is wel te doen hoor, als je je boekje in eigen beheer laat uitgeven. Dus gewoon laat drukken, eigenlijk. Alleen even uitkijken dat ze je niet 40 exemplaren zelf laten kopen, zoiets is soms verplicht.
Ik ben ook nog steeds heel benieuwd naar je gedichten, al heb ik die die er staan, wel gelezen. Ze raken me wel.
Ik vind het ook een mooi projekt rond je moeder, hoeft niet meteen af te zijn, maar het geeft je ook een mooi doel. Veel sukses maar doe rustig aan he.
Wat komt alle ellende toch ook altijd tegelijk. Had je al genoeg aan je hoofd, stoot je gewoon keihard je hoofd. Hoe gaat dat nu? Sterkte!
Weet je, zoals ik al schreef, het is niet gek dat het je nu weer even teveel werd. Val jezelf niet te zwaar voor wat terugval, hoe rot het ook is. Al het gezeik… Maar je staat heel sterk als je zegt dat je een indicatie hebt voor redelijk wat hulp. Jij weet dat het klopt. Ze zullen wel moeten bezuinigen en zo, maar laat dat maar horen hoor! Dan doe jij in ieder geval wat je kunt. En dan blijft er in ieder geval iets over.
Toch heb ik nu logjes van je teruggelezen van de laatste tijd, en ik zie wat positieve dingen waar ik wel blij mee ben
Ik ben zeker blij, dat je nog wat vertrouwen in die huisartsenpraktijk hebt. Dan bel je toch, als het echt nodig is he. Gewoon fijn dat ze je daar snappen.
En eigenlijk zie ik je ook van alles doen… Dat lijkt me fijn! Stukken fietsen; in de tuin werken; in huis.
En merk je, dat je je wat beter en rustiger voelt als je iets gedaan hebt; maar vooral, als dat ook nog samengaat met… wat contact? Soms kun je een beetje praten, of zelfs veel, soms huilen, maar of je nu meer of minder los komt: het doet iets met je he? Iets goeds!
Zelf kwam ik daar ooit achter, ook gewoon doordat het gebeurde in de praktijk, en ik was verbijsterd! Maar sinds ik die truc doorheb, heb ik hem vaak toegepast. Als ik teveel in mijn vacuüm bubbel zit en steeds depressiever wordt, even gaan praten met wie dan ook. Als het maar iemand is die jou accepteert zoals je bent.
Ik weet wel dat die niet altijd voorhanden is hoor, maar toch.. Misschien heb je nu wat meer vertrouwen in wat meer mensen?
Ik vond het ook gaaf wat je zei over wat je voelt als mensen uit beeld zijn, weg zijn. Omdat ik het herken!
Wauw, goed dat je dit opschrijft want ik hoor hier nooit iemand over.
Misschien heb ik het niet zo extreem gehad als jij hoor. En nu gaat het sowieso wel goed.
Maar vroeger, dus.
Ik denk, dat het te maken heeft met de band die je voelt met die mensen. Ik kon als kind en jongere nooit echt vertrouwen dat ze van me hielden, onvoorwaardelijk. Dat lieten ze me niet voelen. En andersom was dus ook moeilijk. Ik kon sowieso niks vertrouwen, niks geloven. Ik wist niks zeker. Dus, zolang je mensen ziet, weet je wat je hebt. Maar verder… zaten ze niet zó diep en zeker in mijn hart zeg maar, dat dat groot genoeg was voor als ik ze niet zag!
Zoiets… ik hoop dat je het snapt.
En het is goed gekomen, toen ik langzaam meer gevoelens voor mensen toeliet. Meer vertrouwen kreeg. Nu kan ik alleen zijn, en voel dan toch mensen bij me. Het mooie is, dat het voor die verandering nooit te laat voor is. Al is het voor sommige mensen een moeilijk proces. Vallen en opstaan… bah.
Nou…. Ik ben even uitgekletst…. Pfff sorry als het te veel is! Mag je gerust zeggen hoor.
Maar je kunt dit ook in twee of drie delen lezen! :)
Liefs en een roosje, Clemens.
Hoi Clemens, Ik zal reageren in een nieuw log over jouw reacties. Ik vind ze erg goed en vind dat er wel een log aan besteed kan worden.
BeantwoordenVerwijderenDus lees ze.
Lfs, Sofie.
Hai Sofie! Wauw, ik ben heel blij dat je er iets aan hebt! Ik weet het niet altijd precies, en dan heb ik ook nog moeite soms om het onder woorden te brengen. Dus als het een beetje gelukt is... wauw :) .
BeantwoordenVerwijderenIk heb het nu gelezen, nu even laten bezinken. En dan kom ik weer langs :)
Kun je tegen de warmte trouwens? Ik hoop dat je geen wateroverlast hebt gehad. Bij mij ging dat volgens mij net goed. Ik woon wel in Twente niet te ver van Enschede, en dat kom je in het nieuws wel tegen vandaag...
Liefs!
Clemens.
Hoi Clemens, ik ben gek op de warmte en kan er dus goed tegen. Zelfs woensdag ben ik nog 25 km gaan fietsen 's avonds. Ik was net in de eerste druppels thuis.
BeantwoordenVerwijderenVerder niet zoveel wateroverlast hoor. Ik hou wel van een beetje regen.
Heerlijk.
Liefs, Alish