Er zijn rare discussie op het internet te vinden of je, op vakantie bent, met vakantie bent. Maar ja. 'who cares'.
Ik care niet om het op of met, maar wel wie.
Want ja hoor ! Ze zijn weer weg.
Mijn pa en ma.
Noot:
Dit log heb ik geschreven in juli toen mijn ouders met vakantie waren. Al een beetje lang geleden, maar toch relevant voor mij.
En het is niet zo dat ik met alles bij ze kan zijn. Emotioneel, qua mijn psychische 'probleempjes', kan ik niet bij ze zijn.
Maar wat juist zo belangrijk voor me is, dat zij mijn 'stabiele' factoren zijn.
En haha, nou ja stabiel ?
Mijn moeder behoorlijk gehandicapt, waaronder NAH. Mijn vader is oorlogsslachtoffer, met de bijbehorende 'dingen'.
Maar ach, dat hoort er nou eenmaal bij.
Maar .............. zij ZIJN er wel !
Ik eet iedere dag bij hun. We hebben dezelfde humor (tenminste mijn pa en ik dan).
Ik heb een fantastische broer We delen een hele geschiedenis met zijn vieren.
En nu..................
Ze zijn weer eens met vakantie.
En ik kon wel mee. Maar ik kan mijn dieren moeilijk alleen laten. Nou ja, daswelmakkelijk natuurlijk. Ik heb een goede oppas. En mijn vader wilde het wel betalen voor mij.
Maar ik bleef toch liever thuis. En mijn tante gaat mee om te helpen voor mijn moeder te zorgen. Zij wordt er dus ook voor betaald.
Als zijn niet mee zou gaan, moest ik wel mee.
Want mijn vader kan het niet alleen af.
Maar goed, ik ben dus thuisgebleven.
Op zaterdag 1 1/2 week geleden zijn ze weggegaan en ze waren nog niet eens weg of ik lustte al niks meer.
Ik had me ook voorgenomen om niet zoals vorig jaar, toen ze ook zover weg waren, om zo erg mijn best te doen.
Ik had me voorgenomen om het maar te nemen zoals het ging.
Dus eten als ik wilde, niet eten als ik niet wilde. Opstaan als het lukte. Als het niet lukte dan maar niet. En ga zo maar door.
Nu na anderhalve week kan ik zeggen dat het inderdaad beter gaat dan ik had gehoopt.
Ik heb al een paar keer eten gemaakt. Gewoon rijst met een sausje, en kip. Gewoon lekker. En het is gelukt ook nog. Dikke pluim voor mij.
Ik ben geen keukenwonder. Ik ben soms wel een wonder, maar niet.... in de keuken.
Een collega van mijn vader had een keer iets voor mij gedaan en wilde er niets voor hebben. Uiteindelijk zei hij tegen mijn pa dat ik anders wel eens mocht koken voor hem. Daarop zei mijn pa: 'Als je van patat en een kroket houdt kan dan wel, anders niet.'
We moeten hier nog steeds om lachen.
Ik heb dus een aantal keer rijst gemaakt, ok 3 x in anderhalve week. 1x brownies gebakken en 1x whoopies (foto hieronder)
Ze waren al wel over de datum (van vorig jaar november, maar ach wie let daar nou op ?). En ze waren wél lekker. Geen wonder natuurlijk met korting, maja.
Helaas waren ze niet meer bij de AH te koop. En de Jumbo ook niet.
Weet iemand waar ze nog wel te koop zijn ?
En....
WAAAAAAAH, de dierenplaatjes waren OP !
Wat was ik sjaggerijnig. Ik heb ze nog niet allemaal, bij lange na niet. Zoooo irritant.
Want ik bewaar juist dat dierenboekje bij mijn reisboeken. En had hem dus graag helemaal (of dan bijna klaar willen hebben. Dus wie nog wat heeft ????
Ik moet nog 70 plaatjes.
Vorige week heb ik mijn behandelaar bij de GGZ gevraagd of zij ook dierenplaatjes heeft. Zij spaarde ze voor iemand anders, maar ze zou kijken of ze nog wat voor mij over heeft. (raar nederlands)
Morgen ga ik heen, en hoop, hoop.
Oh ja, mijn Whoopies, lekkerrrrrrrrrrrrrrrrrr.
Ik ben regelmatig wat in de tuin gaan doen. Ik heb de GGZ gebeld toen het niet zo (ehem) goed ging.
Ik mocht toen zelfs wel 2x per week komen omdat het toch wel errug moeilijk ging.
Maar dat heb ik uiteindelijk maar niet meer gedaan, want het ging op en neer. Ik wilde het gewoon proberen.
Dus ach, het is gelukt.
Ik heb 2x gewandeld met mijn thuiszorg (alleen durfde ik niet) omdat ik gestressed was. (Buren geven veel overlast)
Ik wilde triggerrrrrrrrrrrrr
snijden. Ik wilde pillen slikken.
Ik heb pillen gekocht. Maar ik heb ze niet genomen.
Veel rare gedachten, maar ja. En kúnnen het dwanggedachten zijn ? Ja, dat kan. Maar helaas werkt het bij mij weer anders. Want ik heb wel de neiging om te slikken en snijden en ik doe het dus ook gewoon. Nou ja, niet gewoon. Ik heb al rare dingen gedaan in het verleden.
Maar ach, das war einmal. '????'
Maar het is toch wel eng omdat ik de pillen weer gekocht heb. En dat heb ik ze nog niet verteld. Maar dat maakt ook niet uit. Want tegenhouden kan ik mezelf niet.
Ondertussen heb ik het wel gezegd.
Maar uiteindelijk heb ik een redelijke week gehad.
Dat komt ook omdat het mooi en warm weer is. Daar leef ik op. Ik hou van warmte. Ik hou van zon. En ik hou van alleen zijn.
Vroeger hield ik niet van alleen zijn hoor.
Ik ben zelfs 1x naar het zwembad geweest. Pfffm wel met tranquilizers. En ik was bang. Maar goed, ik ben wel geweest.
Maar fijn dat ze dit weekend weer terugkomen.
Enjoy the summer,
Update: Mijn ouders zijn eerder teruggekomen. Mijn moeder heeft óf weer een TIA 'of het was een pseudo- epilepsie-aanval.
Een heel gedoe met een traumahelikopter en 5 dagen in een ziekenhuis in Oostenrijk.
Maar nu gaat het weer 'goed' met mijn moeder.
Groetjes, Alisha
Geen opmerkingen:
Een reactie posten