donderdag 31 januari 2013

Morgen afspraak met de psychiater

Morgen afspraak met de psychiater en de psychologe.

Een heel belangrijke afspraak want we gaan nu echt kijken of er toch wat anders aan de hand is en of we nog wat kunnen doen.

Ik had hem eerst in december maar toen was ik ziek. Van de huisarts moest ik zeggen dat ik niet kon wachten tot morgen, maar dat konden ze niet. Ja, dat is Lentis he ?

Ik zit ook al steeds te huilen en ben hardstikke bang. Straks zeggen ze dat ze niks voor me kunnen doen.
Gelukkig kan ik daarna naar mijn Cesar therapeute toe om even bij te komen. En dan naar bed.
Ik ga dus ook vandaag vroeger naar bed dan anders want anders word ik morgen helemaal niet wakker.



 
 
 
Het liefste heb ik ook ECT, Electro Shock Therapie.
Ik heb daar goede verhalen over gehoord. En de grens ligt bij 5 antidepressiva's. Nou die heb ik al gehad. En die werkten niet genoeg.
Daar zal ik het morgen ook over hebben.
 
In mijn vorige opname heb ik het daar ook over gehad maar dat wilden ze niet. waarom weet ik niet. Omdat ik borderline trekken heb ?
 
Nee, er wordt gezegd dat je borderline persoonlijkheidsstoornis hebt. Ja, daar ben ik het niet echt mee eens. ik heb zoveel borderliners gekend. In het echte leven en uit mijn opnames en dat waren me toch een mensen.
Sorry, borderliners. Je hebt ze in veel verschillende vormen en ik voelde me toch echt niet bij die mensen horen.
 
Ik ken ook gewone borderliners en die zijn veel prettiger. Niet manipulitatief en mensen meesleuren enzo.
 
Trekken van borderline heb ik. Maar er wordt gezegd dat je borderline begint rond je 18 e en uitdooft bij je 30 e of ouder. Nou waarom heb ik tot na mijn 30 gewoon gefunctioneerd en pas na mijn 30 e borderline bedacht ?
 
Ik heb een paar rot dingen meegemaakt. Geen misbuik, geen mishandeling.
Maar het ergste wat mij zo depressief heeft gemaakt is de zelfmoord van mijn opa. Daar zit nog een heel verhaal achter maar dat hou ik nu voor me.
En het verliezen van mijn werk heeft me zo'n buitenangst gegeven dat ik vind dat il niet eens meer buiten mag zijn.
 
Je werkt niet, dan hoor je ook niet plezier te hebben.
 
Ik sprak mijn psychologe vorige week even en vertelde dat. Nou, zei ze, 'Daar wist ik niks van'. Jeetje, 2,5 jaar gesprekken en dan nog van niks weten.
Ik ben zo onzeker en veel te gevoelig.
 
Ik zei tegen haar dat ik de laatste tijd veel heb nagedacht. En denk dat mijn 'depressies' vanaf mijn 8e, waarschijnlijk toch voortkomen uit gewone kinderverdrietjes en toen ik wat ouder was de 'puber' verdrietjes.
En omdat ik zo gevoelig was dat ik me daarom altijd alles zo erg aantrok. Ik ben ook veel gepest en dan hoorde ik er weer bij en zo ging het maar steeds vanaf mijn 8-9 e t/m mijn 11 e.
Gelukkig zijn we op mijn 11e verhuisd en toen was dat over. Maar toch in mijn hele leven door toch veel gepest. Tenminste genegeerd en zo. En mensen over je heen laten lopen.
 
Ik denk dat het grootste probleem is dat ik zo gevoelig ben en het overlijden van mijn grootvader. Op zo'n afschuwelijke manier. Ik heb een afschuwelijk verstoorde rouw.
En dan nog het overlijden van mijn oma, mijn lieffie. Wij waren 2 handen op 1 buik. Altijd.
En mijn kat en mijn konijn. Zelfs dát kan ik niet vergeten. Zelfs dat, zoiets, voor een ander 'triviaals', heeft mij erg veel gedaan en moet er nog vaak om huilen.
 
Help !
 
Dus we horen het morgen wel.
Nu stop ik want ik ben er een beetje door. Ik bedoel, ik zit er even helemaal doorheen. Ik heb even rust nodig.
 
Tot schrijfs,
 
 
 
 
 
Alisha en een beetje Sofie.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten