Toch maar een nieuwe opname ?

Op dit moment zit ik toch maar weer na te denken over een nieuwe opname. Het wordt dan wel een beetje te ver weg voor mij. En ik had een jaar geleden al afgezegd. Maar zo gaat het ook niet.
Mijn huisarts wil mij in ieder geval in een opname.

Mijn nieuwe psychiater, waar ik eindelijk eens goed mee op kan schieten, niet.
Toch ga ik morgen maar bellen.

Ik heb vrijdag mijn psychologe nog gebeld en ik mocht gewoon deze week weer terugbellen.
Ik denk dat ik dat toch maar ga doen.
Het leven is gewoon te moeilijk voor mij, het is te zwaar. Ik heb dan wel geen lichamelijke ziekte. Ondanks al mijn lichamelijke klachten. Sla ik nog wat over ?
Oh ja, mijn hoofdpijnen. Maja. Daar heb ik geen probleem mee. Maar mijn psyche wel. Ieder moment van de dag die ellende in mijn hoofd.

Je kunt het niet uitleggen.

En daar heb ik ook geen zin in. Het is te veel.

De opname is een stuk van mijn huis. En aangezien ik buitenangst heb is dat vreselijk. Na mijn eerste opname in Winschoten (reistijd met trein en bus of fiets, 1,5 a 2 uur) heb ik er jaren over gedaan om me weer in de stad thuis te voelen. Vandaar dat dat een van de problemen was om mijn opname in Zuidlaren af te zeggen.
En ik moet 2 keer per dag naar huis om mijn dieren te verzorgen aangezien een oppas erg veel geld kost. Dat zal 20 euro per dag gaan kosten.
Aangezien mijn vader die maar een paar straten verderop woont er geen zin en tijd meer in heeft.
Eventueel kunnen mijn konijnen tijdelijk terug naar de opvang waar ik ze wegheb.

http://www.opvangaaenhunze.nl/

 

 

 

Maar ik kan ze niet missen en wil ze het weekend gewoon thuis hebben. Voor de kat kan ik een oppas voor 12 euro nemen en dan komen daar nog de konijnen bij. Dus dan zal ik een bedrag van zo'n 20 euro per dag moete betalen. Dat is voor 5 dagen dus 100 euro per week.



Dat is al mijn spaargeld van 1 maand.
Gelukkig heb ik nog wat spaargeld. Dus dat zal ik dan moeten gebruiken. Maar dan ben ik snel door mijn spaargeld heen. En dan al die extra kosten voor de psychische zorg die komen.

Er is een opname hier in de stad maar daar willen ze me niet hebben. Maar ik heb verandering nodig. Al is het dan maar tijdelijk even.

En dan heb ik nog mijn moeder waar ik binnen een kwartier bij mijn vader moet zijn als er wat met haar aan de hand is. Over mijn moeder schrijf ik in een ander blog onder een tweede naam.
Ze wilde het niet onder een echte naam die herkenbaar is.
Maar ze heeft epilepsie en NAH. En vaak komt ze met een epilepsie-coma in het ziekenhuis of een TIA terecht en dan moet ik samen met mijn vader overleggen wat we gaan doen.

Dus een probleem. Maar het wordt tijd om wat beter in mijn vel te gaan voelen. Dat ik niet meer nutteloos ben.

Dus jongens, steun me als ik morgen ga bellen.

Lfs, Alisha.