Nu mag ik naar de neuroloog van het hoofdpijncentrum van het Martiniziekenhuis in Groningen.
http://www.hoofdpijncentra.nl/hoofdpijn/centra/groningen.php
Ik kreeg al snel een brief thuis met vele vragenlijsten en moest ik binnen 2 weken opsturen.
Ja, dat moet je niet tegen mij zeggen.
Ik ben nu 6 weken verder en ze zijn vandaag eindelijk pas ingevuld. Ik heb er een week over gedaan.
Als je steeds hoofdpijn hebt dan kan je geen vragenlijsten invullen.
En al helemaal niet als je ik ben.
Ik heb moeite met dingen te doen.
En dan had ik net een paar goede dagen gehad en denk ik, 'Ach, het valt wel mee.' En dan begint het weer.
De hoofdpijn is niet zo erg.
Ja, het hindert me met alles. Ik heb gemerkt als ik vrijwel de hele dag slaap overdag dat ik dan vrijwel geen hoofdpijn heb of helemaal niet. Dan heb ik nog wat aan mijn avond.
Mijn beste tijd van de dag.
Maar de laatste week was best wel druk voor mij dan en ik werd echt gek.
Maar nu nog eens, de hoofdpijn hindert me nog het minste (nou ehem), maar mijn ogen die raar gaan doen, (deden ze al sinds een medicatie jaren geleden) en de misselijkheid. Dat vind ik nog het ergste.
Vaak begint het met oorpijn en meestal binnen een paar minuten begint de koppijn.
Ik weet niet waarom.
Aan de andere kant zeg ik steeds, ach die hoofdpijn (er zijn mensen met clusterhoofdpijn, dat is 1000 x erger) die leidt me tenminste af van mijn depressie en de ellende in mijn hoofd.
Maar zoals nu, zo misselijk, dan ben ik het echt zat.
Een vraag was ook, 'Wat denk je zelf dat het is ?', waarop ik antwoorde 'Stress'.
Dat zegt mijn cesartherapeute ook, dat het allemaal spanningshoofdpijn is. Maar ze vindt me wel jong dat het al begonnen is op mijn 8e ongeveer.
Ook ondertussen een paar keer een hersenschudding gehad. de laatste minder dan 2 jaar geleden.
En veel stress in mijn leven. Maja.
Maar de laatste anderhalf jaar vrijwel dagelijks. Gemiddeld 5 dagen per week. En dan vrijwel de hele dag op het slapen na.
Niet dat iemand het ook maar schelen kan.
Maar mij wel.
Dus nu wachten op de afspraak. En ondertussen moet ik een hoofdpijndagboek bijhouden, die ik natuurlijk vaak vergeet.
Verder heb ik geen angst, ondanks een hersentumor in mijn familie, herseninfarcten, en mijn eigen moeder, hersenbloeding, herseninfarct en TIA's.
Ze vroegen ook, wat ik wilde bereiken bij de poli, waarop mijn antwoord was, 'Om te weten waar het vandaan komt'.
Als ik dat weet kan ik ermee leren omgaan.
Maar verder hindert het me wel. uitjes en ergens heengaan, dat wil niet zo goed.
Mja, ik ben benieuwd.
Alish
Geen opmerkingen:
Een reactie posten