Alisha a struggle to be here: Een nieuwe CIZ indicatie

Mijn CIZ indicatie verloopt in september 2014.

Aan de afgesproken hulp is nooit voldaan.

Ten eerste sta ik sinds 2009 al op de wachtlijst voor beschermd wonen. Nu wil ik eerst liever nog niet omdat ik wil proberen beter te worden.

Of in ieder geval (want beter worden zit er waarschijnlijk niet meer in) zover te komen dat ik met mijn beperkingen om kan gaan en toch alleen kan blijven wonen.

Op dit moment gaat het alleen wonen 'eigenlijk' niet.

Iedere dag ben ik bij mijn ouders om te eten en 'veiligheid' te voelen.

Verder ga ik buiten mijn familie 'vrijwel' met niemand om.

En zowiezo is het op dit moment zo dat als mijn ouders en niet meer zijn ik dan écht niet meer alleen kan wonen.

Ze zijn nu op vakantie en ik werd na 1/2 uur al 'gek' van de stress.

Dat wordt een ander log.

Vanuit mijn opname 2009-2010 zijn er meerdere opties voor hulp aangegeven die ik dus nooit ontvangen heb.

Zo was het de bedoeling dat ik én thuiszorg zou krijgen én hulp bij mijn leven thuis.

Nu krijg ik dan wel begeleiding thuis, maar dat stelt niet veel voor.

Mijn huis is nog steeds een zootje. Opruimen lukt ons niet.

Dus daar heb ik hulp bij nodig.

Eten is een probleem, het eten koken lukt me niet (ja, 2x per jaar ongeveer ?).

Iets in de magnetron doen lukt me 'soms' nog wel. Alleen dat worden dan simpele albert-heijn maaltijdjes waar ik ook de helft niet van opeet.

En meestal blijft het zo lang in de koelkast liggen dat het al niet goed meer is als ik eraan 'denk'.

Net zoals fruit.

Dus als mijn ouders, eh mijn vader dus, niet voor mijn eten zorgt, dan eet ik alleen nog maar brood. Of chips enzo.

Dat is namelijk makkelijk, je trekt namelijk gewoon een zak open en ik lust het ook nog.

Zo ook mijn administratie. Vanuit mijn opname was het de bedoeling dat er hulp zou komen met het eten dus, én de 't' / huishouding, en de administratie.

Nu moet mijn vader dat (na 4 jaar verder zijn) nog steeds doen.

En dat is hem veel te veel.

Mijn moeder heeft NAH, en heeft 24 uur per dag hulp nodig.

Óf mijn pa, óf ik zijn dan bij haar.

1 uurtje per dag ongeveer kan mijn vader even wat voor zich alleen doen.

Maar ja, dat is het ander blog http://kaylah-leven-met-een-moeder-met-nah.blogspot.nl/

In dit weblog gaat het over mij.

Ook zou ik dagbesteding krijgen, tja dat is ook misgelopen. Ik kon het daar niet volhouden.

En structuur in mijn leven ?

Is er niet.

Mijn indicatie was gebaseerd op het wonen in een 'instelling'.

Maar ik kon dezelfde hulp krijgen als ik nog thuis zou wonen.

Daar heb ik overleg over gehad met het CIZ.

Zou het niet handig zijn als ik een beetje hulp bij deze dingen kon krijgen ?

Op deze manier blijf ik in de chronische psychiatrie.

Of dood.

(maar dat is een ander log)

Mijn huidige indicatie kreeg ik binnen.

Nu is de hele indicatie voor zorg met verblijf weg.

Huh ?

Handig is dat.

Nu moet ik dus weer bezwaar aantekenen. En aangezien ik dat alleen moet doen (ik heb geen hulp), is dat ook weer een probleem. Dat kost me weer maanden vol stress.

Nu moet het ook nog binnen 6 weken.

Maar dit éne briefje, gaat mij zoveel stress kosten dat de rest van mijn leven weer in het niet beland.

Ja, ik wéét dat het belachelijk klinkt. Maar dat is het nou gewoon zo bij mij.

De ene situatie is nog niet eens over en de andere is er al weer.

Ik heb nooit rust om 'gewoon' eens proberen te bestaan.

Altijd is er wel iets.

Mijn vorige indicatie staat op de volgende afbeeldingen