Ik heb dit niet eerder hier beschreven omdat het mij niet lukte om het te omschrijven.
Of nou ja eigenlijk wel, maar de energie had ik er niet voor.
noot: plaatje van internet
Op internet is wel het een en ander te vinden over de zogenaamde 'oowormen' / 'oorwurmen'.
Op de site Dwang.eu staat een kleine samenvatting.
https://www.dwang.eu/ocss/sss/
In mijn eigen woorden, 'Wat ís het nu eigenlijk ?'
En 'Hoe is het bij mij begonnen ?'
In april/mei 2014 is er een riedeltje in mijn hoofd gaan zitten. Iets dat er áltijd was (en nog steeds ís).
Een riedeltje (zo noemde mijn huisarts of psychiater) het. Het ís ook een riedeltje.
Een klein stukje 'muziek/ deuntje'. Een stukje van een paar noten, een aantal seconden, ca zo'n 6 seconden.
het deuntje kan verschillen, maar komt eigenlijk altijd op hetzelfde neer.
Een zeer irritant constant deuntje, het riedeltje dus.
Als ik wakker ben, als ik praat, als ik op bed lig te wachten wanneer ik ga slapen, als ik een gesprekje voer, als ik tv kijk.
Het is er áltijd.
Ik heb een reactie op de site van dwang.eu geschreven en daar staat eigenlijk precies in hoe ik het ervaar.
Hier is het:
https://www.dwang.eu/artikelen/als-je-hersenen-zingen/#comment-39253
Hoi, ook ik heb een oorwurm. Een riedeltje dat er áltijd zit. Nu meer dan 2 jaar geleden begonnen en het is nooit meer weggegaan. Het zit er 24 uur per dag, 7 dagen in de week.
Zodra mijn hartslag omhoog gaan door bewegen (en door stress) gaat hij nóg sneller en wordt ook harder. Je hóórt hem niet qua geluid. Maar hij ís er wel.
Het is zeer irritant. Als ik niet al afgekeurd was, dan zou ik afgekeurd worden, want concentreren lukt me niet goed meer. Ik kan gesprekken niet meer (goed) volgen.
Kauwgom kauwen is onzin. Dat helpt niet tegen een constante oorwurm zoals ik die ervaar. Afleiding kán wel helpen, maar dan is die daarna nóg sterker en intenser aanwezig.
Het is een riedeltje van een paar noten, zo'n 6 seconden. Ga dus maar na hoe vaak ik hem hoor op een dag, haha. Ik maak er maar een grapje over maar het is zeer irritant.
Ik moet er nog steeds een log over schrijven. Maar aangezien ik er zoveel last van heb lukt het me nog steeds niet. Misschien is dit een eerste stap.
Mijn psychiater kan me tot op heden nog niet helpen hiermee. Ik heb een paar antipsychotica geprobeerd, maar ze doen niks.
Als er íemand is die misschien, eventueel, een oplossing heeft laat die dan een reactie geven aub.
Liefs, Alisha
************************
Op internet heb ik een heleboel sites afgezocht, in het nederlands, engels en duits. verder gaat mijn talenkennis niet.
Dé oplossing heb ik niet gevonden.
Er wordt wel veel geschreven dat je een 'oorwurm', maar moet laat gaan. Dus er niet tegenin gaan. 'Zing het maar uit.'
Het helpt niet trouwens.
Als ik het meezing wordt hij alleen maar harder, Ik kan het beste het (in mijn achterhoofd) maar laten geworden. Dus NIET meezingen.
Rustig laten geworden.
Hij maakt geen geluid, het is iets wat er ís.
Ik hou ook niet meer van een walkman (ja, ik ben nog van de walkman, nu heb je je smartphone etc :D) op mijn hoofd.
Oh ja, ik heb ook nog een mp3-speler gehad :rofl
Het muziek blijft er in zitten. In mijn hoofd dan he ?
'S morgens als ik opsta, of als ik me klaar maak om weg te gaan dan zet ik even mijn muziek op.
Dát muziek gaat dan in plaats van het riedeltje in mijn hoofd zitten.
Dat duurt ongeveer een half uur en daarna zit mijn eigen riedeltje er weer.
Dus als ik Justin Bieber luister, dan heb ik even een leuk liedje in mijn hoofd. Of mijn andere muziek. Het is maar net wat ik het laatste luister.
Het is ook niet dat ik een typisch 'oorwurm'- liedje (zoals beschreven op internet), in mijn hoofd krijg, wat dan ook nog eens een hele dag blijft hangen. Een reclame-riedel ofzo.
Nup.
het blijft bij die van mijzelf. Hij kan wel veranderen van tonen, noten. Maar ongeveer is het is die twee jaar vrijwel gelijk gebleven.
Hoe is hij begonnen ?
Nou, zeker weten doe je het nooit. Misschien had ik hem wel eerder, maar dat hij me nog nooit opgevallen was.
Wat wél zeker was, dat ik op 1 dag 2 zware gesprekken bij Lentis (GGZ) had gehad.
De eerste was een EMDR-sessie, waar ik diep moest nadenken over een voor mij traumatische ervaring. En een uurtje later heb ik een best wel zwaar (voor mij dan, het ging over mijn moeder) gesprek gehad met mijn psychiater.
En ongeveer rond die tijd is het begonnen en tot op heden is het er nog steeds.
Wat ik het vervelendste vind is dat het wél erkend wordt dat ik er last van heb. maar dat er niet samen met mij wordt gekeken naar hoe ik het beste ermee om kan gaan. Nu is er ook niet zoveel over bekend. Dus dan is dat misschien ook wel logisch.
In het begin kon ik soms een gesprek nauwelijks meer volgen. Nu gaat het wel iets beter. Alhoewel ik vaak vergeet waar ik het over had.
wat wel zeer vervelend is dat ik tv programma's amper meer kan volgen. Ik kijk naar naar CSI, NCIS enzo.
Maar het verhaal volgen ? nee, dat lukt me niet meer. Ik begrijp meer dan de helft niet. Op zich is dat wel makkelijk voor de volgende keer dat ik het programma bekijk (het wordt namelijk mateloos herhaald en ik kijk iedere keer weer met verbazing opnieuw).
Het went ook wel.
Op dit punt hoeft hij van mij heus niet meer 100 % weg.
Maar minder hardnekkig aanwezig zodat ik me weer kan concentreren op tv programma's en gesprekken met mensen kan voeren zou wel fijn zijn.
Pfff, ik ben moe. Ik heb het wel weer even gehad.
Tot de volgende keer. Ennnnnnnnnnnnnnnn wéét je een oplossing ?
Dan hoor ik het graag.
Liefs, Alisha.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten