Hey,
Vrijdag ben ik weer naar de GGZ geweest. Er zat zo'n 4 weken tussen en dat is voor mij veel te veel.
Ik heb bloed moeten prikken een tijdje geleden. Mijn vader is met mij mee geweest omdat ik daar niet alleen heen durf. Meestal als ik bloed moet laten prikken dan kan het wel een half jaar duren voordat ik heen ga. Nu moest het sneller omdat het voor de GGZ was en ik op vrijdag weer een afspraak had.
Ik wou graag dat de uitslagen dan al binnen waren.
Mijn bloedsuiker was te hoog. Zo'n 8,5 Maar ik was niet nuchter (beetje stom van mij) maar ik dacht dat ik gelezen had dat dat niet meer nuchter hoefde. En omdat er bij stond dat ik alleen maar nuchter moest zijn als me dat verteld was. Ik ben eigenwijs. Dat vond mijn verpleegkundig specialist een (beetje) stom van mij. Ze zei dat ze wel wist dat ik nuchter moest zijn omdat ik zelf medisch analist ben geweest op een laboratorium in het UMCG. (ziekenhuis)
Ook is mijn ijzer te laag. Maar dat was in 2009 ook al zo. Toen heb ik ook een maag- en darm onderzoek gehad. en een onderzoek naar mijn maaglediging omdat ik zoveel moest overgeven.
Ik heb dus een vertraagde maaglediging waardoor ik veel moet kotsen.
Ik moest dus contact opnemen met mijn huisarts. Maar zo eigenwijs als ik ben, had ik dat nog niet gedaan.
Nu moet ik wel.
Ze vindt het niet meer goed om mij nog Quetiapine te geven. Ze zegt dat ze mij iedere keer als ze mij ziet, weer ziet groeien. Ik ben zo'n 20 kilo aangekomen in een jaar tijd. En dat is er nog steeds niet af.
We hebben het ook weer over mijn eten gehad.
Ik eet slecht. Ik kook niet. Tot 2 jaar geleden at ik iedere dag nog bij mijn ouders. Maar dat kan mijn vader niet meer aan. Op zondag eet ik daar nog wel. En dat is hem eigenlijk nog te veel.
Ik heb nooit voor mijzelf kunnen zorgen qua eten. Ja vroeger als mijn ouders op vakantie waren, dan wel. Maar dan deed ik dat met mijn broertje samen. En heel lang geleden kookte ik rijst 2 x in de week voor mijzelf. Nou ja, 1 x, en dan at ik daar 2 x van.
Het lukt mij niet. Ook door de dwang, ook doordat mijn hele aanrecht vol licht met spullen. Maar ook omdat ik het niet zie. Ik zie het overwicht niet.
Nu heb ik voor het eerst verteld (nog nooit aan iemand) dat ik niks lust omdat de kleuren mij niet aanstaan, de geuren mij niet aanstaan, de structuur van het eten mij ook niet aanstaan.
Ik zei dat ik misschien wel een soort van Arfid heb.
Wanneer je deze eetstoornis hebt, vermijd je bepaalde soorten voedsel. Meestal is er geen focus op afvallen of gewicht, maar speelt er een angst voor wat bepaald soort eten met jouw lichaam doet. Soms is er een lichamelijke oorzaak aanwezig (zoals niet goed kunnen slikken). Ook kan deze eetstoornis samengaan met autisme.
Nu moet ik minderen met de Quetiapine, ik zou in eerste instantie uiteindelijk naar 200 mg. Maar door het vele overgeven en de onrustige benen is dat niet gelukt. Ik gebruik nu 100 mg. 50 mg als i ga slapen en de volgende morgen nog 50 mg.
Maar we hebben afgesproken, dat mocht ik zelf aangeven) dat er nu 50 mg overdag afgaat.
En dan hebben we over 2 weken weer een afspraak. Normaal heb ik afspraken (sinds vorig jaar) met én mijn spv én mijn verpleegkundig specialist samen. Eerder was dat altijd apart, maar ze vinden het fijner om het samen te doen.
Én ik moet van hun naar mijn huisarts toe. Ik zei dat ik wel ging mailen, maar ik moest mij laten zien. Ik zei dat ik vorige week met mijn vader daar heen ben geweest (hij heeft een andere huisarts) en dat zij mij gezien heeft in de wachtkamer.
Hmmm, dat bedoelden ze dus niet.
Dus ik ga een afspraak maken met mijn thuisbegeleider erbij. Omdat ik niet alleen daarheen durf te fietsen. Ik durf wel alleen naar de GGZ terwijl dat verder weg is. #beetjeraar
Want ik moet nu naar een dietist, die ook verstand heeft van rare kleuren, geuren en structuren van eten. Als ik in de winkel loop kijk ik naar allerlei eten. En overal walg ik van. Misschien niet echt walgen, maar het staat me niet aan. En ik wil zo weinig mogelijk vlees eten, voor de diertjes.
Ook denken zij dat mijn lichaam 'uitgeput' is door te weinig voedingsstoffen. Ik weet niet meer of ze het letterlijk zo gezegd hebben. En ik zei dat ik niet moe was. Alhoewel ik al sta te puffen als ik alleen al naar de keuken loop. Ook loop ik geen trappen meer bij de GGZ. Ik neem altijd de lift tegenwoordig (al meer dan een jaar) En dat ik waarschijnlijk gewoon niet meer door heb dat ik zo moe ben.
En dat ze denken dat ik ook mede hierom me altijd zo vreselijk voel in mijn hoofd.
Dus ik heb een mailtje gestuurd naar mijn huisarts.
Hoi,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten