Zoals gezegd zijn mijn hulpverleners weer terug van vakantie.
Mijn thuisbegeleiding is 1 weekje weggeweest.
Mijn huishoudelijke hulp was met vakantie, maar ik kreeg een invaller. Deze was echt goed.
Hij was in 3 kwartier klaar waar mijn andere 2 uur over doet. Maar hij heeft dan wel niet de afwastafel gedaan, maar wel gedweild. En dat was voor het laatst vorige zomer geloof ik.
Op 22 juli ben ik voor het laatst bij mijn spv geweest.
Ik had deze zomer nieuwe sandalen gekocht van Zalando. Maar deze liepen niet lekker. Ze waren wel hardstikke mooi. En ik had nieuwe gezien op Zalando. Ik koop namelijk alles online, want ik durf niet naar de stad. Behalve mijn boodschappen. Maar dat komt ook omdat de Albert Heijn hier dichtbij zit.
En deze nieuwe hadden lampjes. Ik wilde al jaren schoenen met lampjes, maar ik was bang dat ze kinderachtig waren. Maar mijn spv zei ook tegen mij 'Gewoon doen.' Dus ik heb ze toch maar gekocht. En ze zijn zo cool 😍
Dus ik liet haar ze zien, maar de lampjes deden het niet. Terwijl ik na het gesprek de trap af naar beneden liep gingen ze aan. Dat was zo cool.
Dus ik heb haar gelijk nog even gemaild.
Hoi, ik liep naar beneden en mijn lampjes doen het wel 🤣
En ze reageerde ook nog terug.
Gelukkig! 🥳
Vorige week was mijn verpleegkundig specialist er weer. Ik had haar een mailtje gestuurd. Maar daar kreeg ik geen antwoord op. Ik denk dat ze niet had begrepen dat het een 'noodkreet' van mij was.
Ik vraag namelijk al 3 jaar om nieuwe antidepressiva, maar het is nooit de goede tijd ervoor. En de Tranxene die ik krijg, doet ook helemaal niks. Nu gebruik ik ook maar 10 mg, soms deed ik 20 mg. Maar het doet helemaal niks.
Dus ik wil nu eindelijk wel eens nieuwe medicijnen. Ook vraag ik al sinds 2010 om ECT. Ik heb al zoveel ad's gehad. Maar nog niet van alle soorten zei ze laatst. En er is in het UMCG, het UCP (Universitair Centrum Psychiatrie) een behandeling met esketamine. Ook daar heb ik naar geinformeerd. Komt natuurlijk ook omdat ik niet meer zoveel vertrouwen heb in ad.
Maar als mijn thuisbegeleiding er niet is, dan gebeurd er ook niks. Ik was niet. Ik kan alleen de was in de wasmachine doen, maar niet ophangen. Dat doen wij altijd samen. Nou ja, zij staat erbij en ik hang het op. Ook van de waslijn eraf halen lukt mij niet. Ik heb teveel dwang.
Afwassen doe ik ook niet. ik heb wel therapie gehad hiervoor. Maar het lukt mij niet. En zij komt 2 x in de week 1.5 uur. Ik had per x 2 uur. Maar dat is eraf gegaan omdat ik nu ook begeleiding heb met boodschappen doen, om de week.
En afwassen doen we (ongeveer ?) 1 x per 3 a 4 weken. Ik gebruik altijd dezelfde bordjes en kopjes en bestek. Misschien vies, maar ja. Het is niet anders.
Eten maken kan ik ook niet. Mijn aanrecht ligt helemaal vol. En mijn kookfornuis ook. Ook al lag het niet vol, koken lukt mij toch niet. Soms doe ik wat in de magnetron of de oven. Maar aangezien ik vrijwel niks lust qua 'goed' eten, krijg ik ook geen vitamines etc binnen.
Eigenlijk doe ik niet veel thuis. Overdag lig ik op bed als ik niet ergens heen moet. Ik probeer zoveel mogelijk te slapen. Ik wil niet bestaan overdag. Ik word zenuwachtig overdag.
Zelfs als ik tv kijk, en het is overdag (in dat programma), of ze zitten ergens op een stoel, dan word ik zenuwachtig.
Mijn dag begint pas als ik tussen 16.60 en 17.30 naar mijn vader ga. Hij woont een paar straten hier vandaan. Dus dat lukt mij wel. Wel met stress, maar ja. Soms moet ik naar de brievenbus, die is rechtsaf, richting de Albert Heijn. En daar word ik dan ook weer zenuwachtig van. Het is maar zo'n 200 meter ? Maar toch.
Buiten kom ik verder niet. Ik zit vrijwel de hele zomer binnen. Ik ben ook 2 x naar buiten geweest, daar vertel ik in een ander logje wel over.
Ook zit mijn oor al 1,5 maand weer dicht. Maar ja, ik durf niet naar de huisarts te gaan. Want dan moet er iemand mee. En mijn vader heeft mij de laatste tijd al zo vaak ergens heengebracht.
Gelukkig is mijn spv er vanmorgen weer. (Het is nu 00.30 u) Dus ik zal haar even een mailtje sturen.
Afgelopen vrijdag heb ik gebeld met het FACT. Het was de 2e x dat ik (sinds 2016 ?) belde. Ik doe dat nooit. Ik bel niet. Maar het gaat zo k@ dat ik het niet meer aankon. De hele zomer gaat het al rotter dan 'normaal'. Een vorige spv'er van mij kreeg ik aan de lijn. Maar ja, zij kan ook niks doen. Zij dacht ook dat ik misschien last van de warmte had. Maar ik weet het niet. Op bed had ik gewoon nog steeds mijn dekbed over mij heen. Ik heb een verzwaringsdeken. En vorige week was het 23 C in huis en moest ik een trui aan omdat ik het koud had.
Vrijdag heb ik weer een afspraak met mijn spv en de verpleegkundig specialist. En de week erna weer een evaluatie.
Bij mijn vader ga ik op FaceBook en mijn mail checken. Ik ga mijn post bekijken (die neem ik altijd mee) En ik ga lezen in een boek. Thuis lukt het lezen mij niet. Dus doe ik het bij mijn vader. Dan word ik wat rustiger (relaxer). Ik eet een peertje en een klein slaatje. Ik drink cola. Ik word daar rustig van. Tegen 20.00 u ga ik ongeveer weer naar huis. Thuis kleed ik mij om, doe mijn lampjes aan. Ja, ik heb het hele jaar door kerstlampjes aan. Ik heb zelfs mijn kerstboompje nog staan. 😅
Dan ga ik het nieuws kijken. Daarna op Instagram. En dan kijk ik altijd Law and Order Special Victims Unit. En dan neem ik ook mijn eten. Dus ik eet meestal tussen 20.30 en 22.00 u.
En dan ga ik mijn programma's kijken. Ik kijk vaak dezelfde programma's. Ik weet toch nooit meer hoe het afgelopen was. En ik vind het fijn om dezelfde programma's (series, films) te kijken. Hoe vaak ik wel niet Het kleine huis op de prairie gezien heb, of
Geen opmerkingen:
Een reactie posten