Hele dag angst, cijfer 8 (van de 10), of ik zou gaan zwemmen. Maar ik wilde wel. omdat ik een onderwatercamera voor mijn verjaardag had gekocht en hem uit wou proberen.
Toch kwart over 2 taxi gebeld.
Ik heb deeltaxi omdat ik buitenangst heb en meerdere angsten.
De taxi kwam pas om kwart voor 4. Ik had al gebeld dat de taxi een uur later mij weer op kon halen aangezien ik de taxi al om kwart over 4 besteld had.
Mijn angst werd al een 9.
Dus ik werd opgehaald en hij begon tegen mij te praten. Ik zei tegen hem dat hij maar niks tegen mij moest zeggen omdat ik mega in angst zat. Later vroeg hij of hij dat maar de radio aan zou doen. ik zei dat hij dat helemaal maar niet moest doen want dat het dan nog erger werd.
Bij het zwembad vroeg hij waarom zo zenuwachtig was. He ???? zenuwachtig ???? Hallo !
Angst, met hoofdletters die mega groot zijn. Dat is héél wat anders. maar ja, onwetendheid he ?
Dus bij het zwembad zat mijn angst al op een 10.
Lange tijd op de trap bij het zwembad gestaan. Ik was zo bang en wilde naar huis gaan. Eindelijk na zo'n 10 minuten toch maar naar binnen gegaan.
Op de tribune gaan zitten en me klaargezet. Mijn moeder gebeld. Ja, iemand met een kalenderleeftijd van 44. Ik huilen en helemaal overstuur. Ze wilden me gelijk op komen halen maar dat wilde ik niet.
Ik wist dat als ze me op kwamen halen ik dan niet wéér heen durfde te gaan.
Maar huilen en huilen.
Verder geprobeerd rustig te worden. Opeens kwam er een man naar me toe en begon met me te praten omdat ik eerder zo moest huilen. Dus ik alles uitgelegd.
Hij begreep me wel. Hij begreep ook dat ik een planning in mijn hoofd had en toen die mis ging alles in mijn hoofd in de war werd.
Het leek erop, ook aan de vragen en antwoorden die hij gaf of hij er wel verstand van had. Misschien was hij wel psychiatrisch verpleegkundige.
Hij stelde voor om samen met mij het water in te gaan en eventueel te beginnen in het ondiepe.
Maar ik legde uit dat ik wist dat dat niet zou lukken. dat ik teveel overstuur was. En dat ik vaak genoeg paniekaanvallen in het water gehad heb en dat dat heel eng is. En als dat weer gebeurde waar de kans zeer groot op was dat ik dan weer jaren niet naar het buitenbad durfde te gaan. Aangezien dat de vorige keer ook al zo was.
Kan je nagaan. Ik geef zwemles, maar heb jaaren niet naar het buitenbad durven te gaan door de paniekaanvallen.
Maar hij heeft me wel wat rustiger gekregen en ik zei dat het wel weer wat beter ging, angst 9, en dat ik niet het water inging maar gewoon even wat lezen.
Ik had mijn nieuw gekochte boek voor mijn verjaardag van Laura dekker,
Eindelijk kon ik naar huis. Nou ja, scheelde douchen.
Deze taxichauffeuse vond het ook zeer vervelend allemaal voor me en was heel lief voor me.
Thuis ben ik gelijk naar bed gegaan. Ik ben gelijk gaan slapen. Ik heb ongeveer in coma gelegen. ik werd om kwart over 7 wakker en weer geslapen. Tot kwart over 9. Weer in coma gelegen. Ik ben dat niet gewend aangezien ik altijd om de zoveel tijd wakker wordt. Dus ik moet doodmoe geweest zijn.
Toen bleek ook nog dat ik 1 van mijn mobiels kwijt was. Die had ik vergeten op de trap van het zwembad. Gelukkig heb ik die vorige week terug kunnen krijgen. Want ik durfde natuurlijk weer niet te bellen en pas na een week zoveel moed verzameld had dat ik weer heen durfde.
Maandag
Vertel ik morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten