Mijn dagen

Mijn dagen

          Van de psychiater moest ik vanaf nu bijhouden hoe mijn dagen zijn. Hoe ik me voel en wat ik doe en hoe lang ik op bed lig en hoe lang ik naar buiten ga op een dag.

          Óf in uberhaupt wel naar buiten ga.  Aangezien ik dagen heb dat ik alleen maar naar buiten ga om mijn kat naar buiten te doen en naar binnen te doen.

En vele dagen in de week dat ik zelfs geen mens spreek op een dag. Alleen maar mijn dieren. 

Vorige week:

Dinsdag:

Naar de psychiater geweest:

Gesprek ging wel goed maar zo veel stress dat ik daarna gelijk weer naar de huisarts ben geweest. Ik had mega snijdrang. Een gesprekje met de doktersassistente gekregen. Daarna was de stress minder.

Ik geloof dat S mij gebeld heeft waardoor ik de rest van mijn stress kwijt kon. En ik heb geslapen. Nachtmerries gehad. Ik werd wakker en ik dacht dat ik al naar bed kon. Dat bleek niet zo. Ik had afgesproken dat ik bij mijn maatje zou slapen. Daar baalde ik van. Maar ik had het al beloofd.

Cijfer gevoel: 4

Cijfer dingen gedaan: 5

Cijfer ’s avonds: eerst 4, later 5

         Woensdag:

Nachtmerries gehad, vroeg naar huis gegaan. Gelijk naar bed. Was doodmoe. Ben altijd te vroeg wakker. Ik kijk op mijn horloge op de wc en eigenlijk weet ik het al, kwart over 5.

Thuis de dieren verzorgd en naar bed gegaan. Heel erg moe.

Aangezien ik dit een week later schrijf weet ik niet alles meer.

Deze week

Maandag:  

Thuiszorg geweest. Ik weet niet meer wat we gedaan hebben. Ik wou met mijn financiën bezig. Eerst alles gezocht wat ik al opgeschreven had. Dat kon ik niet vinden. Dus eerst alle rekeningen willen betalen. Maar ik was mijn spullen kwijt. En ze liggen altijd op dezelfde plek dus ik was helemaal in de war. Ik had bedacht om mss naar het zwembad te gaan. Nu had ik een excuus om niet te gaan. Ik moest mijn stress kwijt om te gaan slapen. Mega geslapen. En gedroomd.

Ik weet niet meer hoe laat ik opgestaan ben. Ik geloof tegen 18:30. Ik moest nog naar de winkel.

Om half 8 begon Bondi-rescue op tv en daartussen ben ik nog even in de tuin bezig geweest.

Cijfers en gevoel weet ik niet meer. Wel op bed even een 2. En toen ik naar de winkel fietste even 5 min een 6. Nou dat is lang niet gebeurd.

Tijdens Bondi belde S. Heb meer dan een uur met haar gesproken. Toen kon ik er weer een beetje tegen. En de nodige tranen zijn natuurlijk weer gevallen. We zijn beiden behoorlijk psychiatrisch ziek maar ondanks de ellende die deze afschuwelijke ziekte veroorzaakt hebben we toch kunnen lachen om de ellende. En ik zal die triggers niet opschrijven, het zijn o.a. am en je kunt de rest wel raden.

Daarna op bed gegaan. Geslapen en wilde niet meer uit bed. Maar ik moest wel. Mijn konijnen moesten er nog uit. Dat was heel moeilijk om te doen. Zo moe en zo rot voelen om de rest van mijn leven verder te slapen toch opgestaan tegen half 10 of zo.

TV gekeken, DVD.

Het programma ‘Kijken in de ziel’, over artsen gemist. Het ging ook een stukje over mensen met een doodswens hoorde ik later op twitter.

Gelukkig kwam de herhaling vandaag op tv en heb het opgenomen en zal het op youtube zetten.

Tegen half 3 op bed. Doodmoe, maar dat is het beste stukje van de dag. En waarom moet ik me er steeds tegen verzetten om op tijd op bed te gaan en op tijd op te staan als dat alleen maar met gillen en schreeuwen gaat ?  

Van de angst en alles wat er bij hoort.

Nou dat HOORT er niet bij. Maar zo is het leven, eh bestaan, voor mij wel.

De dagen zijn het ergste. Overdag vind ik eng. Ik heb het liefste ook de hele dag de gordijnen dicht en dat doe ik ook meestal. Alleen voor de planten doe ik ze nog wel eens open en voor mijn konijnen vind ik dat ik het moet doen.

In mijn 2 vorige opnames had ik ook altijd de gordijnen dicht. Alleen deed de schoonmaakster ze steeds weer open en dan moest ik ze weer dicht doen. Mijn psycholoog uit het UCP (Universitair Centrum Psychiatrie) van het UMCG zei eens tegen mij dat hij dacht dat ik lichtangst had of zo. Ik snap het niet. Ik was vroeger altijd buiten. De grootste zonaanbidder die er was.

ZÓ ENG. 

En bij naar bed gaan weer zo vreselijk gevoel.

Cijfer 2. Ik kan er niet meer van maken.

Dinsdag:  

Opgestaan, kat eten gegeven en later naar buiten gedaan. Heel erg moe. Veel nachtmerries. Maar gisteravond met S hebben we bedacht dat het daghengsten zijn en ’s nachts nachtmerries, hihi. Ja, je moet er maar een grapje van maken. Anders kom je geen enkele dag meer door. 

Ik ga even ‘Het kleine huis kijken’. Ja dat hoort er ook bij. Alsof ik ze niet allemaal (nou mss heb ik er wel een paar gemist) niet allemaal al zo’n 15 keer of meer gezien heb. Haha.

Maar het blijft leuk.

          Hele dag geslapen, veel hengsten zijn voorbijgekomen, nat bed.

Opgestaan tegen half 5 omdat ik de Olympische spelen wilde zien.

Was zeer moeilijk. Heb er 30 minuten over gedaan. Maar goed.

Verder tv gekeken, de konijnen gedaan, weer niet gegeten, alleen wat brood en ijs.

Nu gaat het wel. Cijfer nu: 4.5 

Morgen zien we wel. 

BTW, ik heb mijn verjaardagscadeautjes alvast besteld omdat ik hoorde van mijn moeder dat ik zaterdag jarig ben. Ja, ik wist wel welke dag, maar ik dacht dat dat nog weken duurde. Niet dus. 

Slaap ze.

Alisha.