Toen ik naar de huisarts toeliep buiten merkte ik dat mijn 'demonen' in mijn hoofd nog steeds wegwaren. Hieronder vertel ik wat over mijn demonen.
Dus bij de huisarts, goed ik was 10 min te laat maar dat was niet erg zeiden ze. Zeggen ze immerrrrrr. (half duits)
Bij de huisarts had ze haar spv'er geregeld om erbij te komen. Omdat ze donders goed weet dat het nu echt heel slecht is.
Deze mevrouw, heeft ook samen gewerkt met mijn vorige spv'er.
Voor degenen die niet weten wat een spv'er is dat is een Sociaal Psychiatrisch verpleegkundige.
Deze mevrouw ga ik nu eerst gesprekken krijgen en zij gaat samen met A (mijn vorige behandelaar) overleggen waar ik terecht moet.
Ja MOET.
Ze gaan kijken of er niet iemand is die precies zo is en werkt als A. maar niet bij mijn eigen team waar ik nu weg ben en ook niet bij mijn maatjes team die ook megaproblemen heeft met hulp krijgen bij zijn team. Hem laten ze nu ook lopen zonder behandelaar.
Hij had niks aan haar. dat was trouwens alleen maar een maatschappelijk werkster en ze zei 'maar ik weet heel veel van de psychiatrie'.
Nou ehem, ik heb hem dingen moeten uitleggen over therapieën
en zijn ziekte en heb opgezocht waar hij therapie kon krijgen. Daar wist ze dus helemaal niks af.
Tja, grootheidswaanzin he ?
Noemen ze dat ook geen psychiatrische stoornis ? Moet zij ook maar in een opname ?
En bij hem gaat het op en neer. Voor mij ook vreselijk moeilijk om mee om te gaan.
En vorige week werd er gezegd dat ze op zoek zijn naar een nieuwe behandelaar voor hem maar dat hij pas in januari weer hulp krijgt.
Ja, GGZ !
En hij zat tegen zm aan en dan niks doen voor hem. Waardoor ik weer de klos was.
Maar ik heb daar een halt aan geroepen. Ik doe het niet meer. Zij moeten het doen. Ik ben er zat van om hem steeds te helpen met de behandeling. Daar zijn ZIJ toch voor ?
Niet dat ik em in de steek laat. Maar ik moet nu echt aan mezelf denken.
Nou, we kunnen niet meer schrijven, ik ga weer rusten.
Vanavond verder.
Alish.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten