Ben je client of patient in de psychiatrie ?

Mijn mening.

 

Ben ik patient of client ?

Waarom kom ik hierop ? Ik las vanavond een artikel op Artsen net.
Blogbericht Menno Oosterhoff (hieronder weergegeven)

Mijn mening: 

Over het client zijn of patient.

Ik ben het altijd eens geweest dat je in de GGZ een client bent omdat je dat wijs gemaakt wordt. Om je geen stigma op te leggen denk ik.

Maar dat stigma is er zowiezo wel.

 

Mijn beste behandelaar ooit vond dat verkeerd. Zij zei ook, 'Je bent gewoon een patient'.

En de uitleg erbij weet ik niet meer.

 

In mijn opname in een GGZ instelling ben je ook client.

 

Tót ik opgenomen werd in het UMCG, het Universitair Medisch Centrum Psychiatrie in het UMCG in Groningen.

 

Dáár werd ook duidelijk over patienten gesproken.

 

Ik heb gevraagd aan de regie-verpleegkundige waarom.

 

Wat ik ervan onthouden heb ik dat ze weten dat als je psychiatrisch ziek bent, nou het woord ziek zegt het al.

Dan ben je patient, je bent ziek, en ernstig ook.

 

Als ik een klant zou zijn, de gewone naam. Dan betaal ik wat geld en krijg je waar voor je geld en wordt je beter.

 

Beter zal IK waarschijnlijk nooit meer worden. En heel veel mensen in de psychiatrie ook.

 

Ik heb zeer ernstig zieke patienten gezien in de psychiatrie. Die met alle diverse diagnoses en beperkingen moeten (leven ?) bestaan. Van een kleine opname tot diverse TS'en (tentamen suicide, (zelfmoordpoging) tot zelfmoorden. Ik heb velen moeten verliezen hieraan.

En dat doe je alleen maar als je erg ziek bent. Zó ziek dat je niet meer wilt doorgaan. Je wil leven. Niet bestaan. Je wilt niet op deze manier leven.

 

Van een burn-out (simpel ?) tot de ernstigste die in de top 10 staan van de WHO.

Dan kan je wel merken dat de psychiatrie een ernstig probleem is.

Als van alle ziektes in de wereld al minimaal 2 (die ik weet) in de top 10 staan. 

 

Daarom vind ik het woord klant zeer denigrerend.

 

 

A zei, (mijn beste behandelaar) 'Je hebt een ernstige psychiatrische problematiek'.

Dus zou ik dan een klant zijn van een stelletje hulpverleners die vaak niet eens weten wat ze doen?

 

De beste daar buitengelaten.

 

 

Ik ben ZIEK. Ik ben ernstig ziek.

Dus, ik ben patient.

 

Mijn mening.

Update augustus 2014, een jaar later

Patient is 'zieke' 'iemand die lijd'

Dus: Ik lijd, dus ik ben patient.

Ik leidt én lijdt aan mijn psychiatrische ziekte.

Ik wou ook dat het anders was, maar helaas.


Het artikel
Bron: http://www.artsennet.nl/opinie/artsen-blogs/Menno-Oosterhoff/Blogbericht-Menno-Oosterhoff/134600/Dol-op-pillen.htm

Een klein stukje hieruit

11 juli 2013

Geestelijke gezondheidszorg (ggz) is nooit erg populair geweest en zal het wel nooit worden ook. Mensen komen op de televisie met hun hartchirurg, maar nooit met hun psychiater. Psychische aandoeningen zijn meer met schande en schaamte beladen dan (de meeste) lichamelijke aandoeningen.

Psychiatrie is bedreigend, want het houdt zich bezig met je innerlijke beleving en dat iemand zich daarmee bemoeit is toch iets anders dan dat iemand zich bemoeit met het functioneren van je nieren of je hart.

 

Cliënten

Cliënten ja, want in de psychiatrie spreken we niet over patiënten. Dat woord wordt als een waardeoordeel beleefd. Bij mijn weten is dat in geen enkele andere sector van de gezondheidszorg het geval. Een patiënt is iemand die lijdt en dat zou geen schande moeten zijn. Een cliënt is iemand die voor zijn plezier iets koopt. Ik vind dat een onjuiste voorstelling geven van een vrijwillige keuze.

Respect

Ik geloof dat mensen met een psychische aandoening juist respect verdienen voor de moeite die ze moeten doen om voor elkaar te krijgen wat bij een ander vanzelf gaat. Op dat begrip en op die erkenning kunnen ze in de maatschappij vaak niet rekenen. Ongenuanceerde kritiek op de ggz draagt niet bij aan die erkenning. Mensen met een psychische aandoening zijn daar de dupe van.

Met andere woorden : "IK ben patient"

 

Alisha.