Sorry, ik moet even klagen.
Enkele opmerkingen van mijn vader de afgelopen weken.
Mijn vader vindt Twitter maar zonde van de tijd. Ik vind het belangrijk. Je kunt mensen steunen. Je kunt je mening verspreiden. Hij zei dat hij vroeger op de barricaden ging om te protesteren bij bv Albert Heijn.
Maar hier bereik je veel meer mensen.
Jammer dat ik nooit steun krijg van mijn vader. Ik mis mijn moeder 😢 ❤️
Ik weet dat ik het niet mag zeggen. Maar mijn vader is echt een klootzak. Maar ik heb niemand anders. En soms kan ik wel met hem lachen. Maar hij denkt echt alleen maar aan zichzelf en vindt zichzelf een ‘god’
Ik laat mijn vader nieuwe plaatjes uit de ruimte zien. Normaal is hij daar helemaal lyrisch over.
Eindigt het in God dat dat niet bestaat.
Hoezo ?
OMG hij houdt niet op !
‘Te veel mensen op de aarde’
Hou je bek ! 🤢
Word stront 💩 ziek van het gezeur van mijn vader. EEN ding vraag ik hem.
Hij blijft doorgaan over van ALLES.
HELP ! Hij houdt niet op 🤢
Ik zeg tegen mijn vader dat ik nog wat van mijn moeders sieraden wil hebben om om te doen voordat hij dat naar de kluis brengt. ‘Als je er maar niet te veel uithaalt’ Tjee, nu durf ik niet meer. 😢 Was mijn moeder er nog maar.
Ben nog geen minuut bij mijn vader binnen. Ik vraag 1 ding. Gelijk weer Oekraïne. Klootzak. Dat zeg ik ook tegen hem. Maar niet te hard.
Ik zeg wat tegen mijn vader over een documentaire die ik gezien heb. Sorry voor het vloeken. Maar godverdomme 🤢 Wat een klootzak om zo te reageren tegen mij.
En over mijn neefje dat hij die eerder aldoor noemde als 'zij' en kloterige dingen over hem zei.
(Mijn neefje is Trans)
Bij het eten. Ik vertel mijn vader over een filmpje in Iran op internet.
Gezeik over geloven en eindigt in het Koninklijk huis. Hoezo ?
En dat wij ook jaren hebben gestreden.
Ik zeg alleen maar dat vrouwen het voor elkaar opnemen.
En vandaag kwam mijn thuisbegeleiding.
We hebben het ook over mijn vader gehad. Wij hadden het erover dat vroeger toen we op vakantie gingen het meestal wel goed ging.
We zijn een paarkeer samen op vakantie geweest en dat was altijd super cool.
Dan hadden we 1x ruzie. En de rest van de 2 weken was het altijd erg gezellig.
Ik vertelde dat mijn vader dinsdag bij de huisarts geweest was. Toevallig was zijn oude huisarts er die nu 2 jaar met pensioen is.
En hij heeft het met hem over mij gehad. En dat zijn huisarts (Was niet de mijne. Ik kon niet met hem opschieten) had gezegd dat ik iets heb dat (geloof ik) aangeboren was, en dat ik daarmee moest leren omgaan.
Ik zei: 'Over autisme ?'Nee dus. 'Over Arfid ?' Nee dus. 'Over borderline ?' Nee dus.
Wat denken zij dan dat ik heb ?
En dat mijn vader zei dat ik maar eens met zijn huisarts moest praten.
Maar HOEZO ?
Ik héb al hulpverlening.
En ik héb al diagnoses. En we zijn nu bezig met een autisme-onderzoek.
En vanavond weer:
Klootzak !
‘Nee, ik heb niks met mensen die op social media zitten’ Fuck toch op rotzak !
Altijd als ik een normale opmerking maak krijg ik gekloot terug !
Ik kan niet meer 😢
Ik kan niet meer.
Als ik thuis ben ga ik eten bestellen.
Mijn vader kloot weer. Ik ga weg !
Hij wilde mij iets belangrijks vertellen. Ik hoorde dat wel, maar ik liep weg.
Ik deed alsof ik hem niet gehoord had.
En ik ging naar huis.
En maandag waren we bij mijn broertje.
Mijn broertje zat te zeuren dat mijn vader mij een paar x ergens heen moet brengen. HIJ moet nog 16.000 euro terug betalen aan mijn vader. Dat geeft mijn vader meer stress dan die paar bezoekjes. Gemeen !
Ik durf namelijk niet alleen ergens heen. Meestal gaat mijn thuisbegeleiding met mij mee.
Of anders mijn vader.
Zo ook vandaag. Ik moest om 13.00 bij een psycholoog zijn aan de andere kant van de stad.
Vroeger fietste ik overal heen. Maar dat durf ik niet meer.
Ik durf alleen nog maar alleen naar de GGZ aan de Hereweg te fietsen.
Dus mijn vader zou mij brengen met de auto. (Ik durf daar ook niet heen met de fiets)
Maar mijn vader was er om 20 voor 1 nog niet.
Dus ik belde hem. Bleek dat hij nog in de stad was. Hij was zijn portemonnee verloren bij de Mac Donalds. En het duurde nog wel een kwartier voordat hij bij mij was.
Dus ik hing op en heb afgebeld.
Belt mijn vader mij weer terug, dat ik daar maar even heen moest fietsen en dat hij daar dan ook kwam.
Wel lief bedoeld. Maar het probleem is juist dat ik dat niet durf.
Dus dat zei ik tegen hem.
Ik ben nu al bijna 23 jaar 'ziek' en nóg snapt hij er niks van.
Gisteren is hij meegefietst naar mijn huisarts. En ik heb tegen haar gezegd dat mijn vader echt hulp nodig heeft.
Dat we daar al bijna 2 jaar op zitten te wachten en dat het niet meer houdbaar is.
Dat mijn vader steeds scheld en vloekt.
Ik ben 2x mee geweest naar zijn nieuwe huisarts. En het was de bedoeling dat hij meer hulp zou krijgen. (Niet alleen van de POH-GGZ)
Maar meer intensief.
Maar goed. Mijn huisarts zou ook proberen het tegen haar te zeggen.
Maar ja, zij is weer eens op vakantie.
Oh ja, ik had al gezegd dat mijn broertje het niet goed vond dat mijn vader me overal heen brengt ?
Nu gaat mijn broertje met vakantie, en weet je wie er weer iedere dag naar de vissen toe moet om ze eten te geven ?
Mijn vader !
En dan zeuren over mij ?
Liefs, Alisha 💜
Geen opmerkingen:
Een reactie posten